"Op het zelfgeproduceerde album Out of the Blues leent Scaggs zijn iconische stem en gruizige gitaarspel aan een aantal oude klassiekers van blues-grootheden als Bobby Blue Bland, Jimmy Reed en Magic Sam, een onverwachte en emotionele vertolking van Neil Youngs On the Beach en originele composities van songwriter Jack Walroth. Voor de gelegenheid verzamelde Boz Scaggs een sterrencast aan studiomuzikanten om zich heen, waaronder prestigieuze gitaristen als Doyle Bramhall II, Ray Parker Jr. en Charlie Sexton, bassist Willie Weeks, drummer Jim Keltner en toetsenist Jim Cox, naast Boz zelf op gitaar, bas en vocoder en Jack Walroth op harmonica. Out of the Blues bevat ook vier songs geschreven of meegeschreven door Scaggs oude vriend en muzikale geestverwant Jack Walroth, een vrijdenkende blues muzikant die Scaggs ontmoette in de jaren zestig, toen ze beiden in Madison, Wisconsin, woonden". (www.maxazine.nl)
"Boz Scaggs vierde in 1994 jaar zijn 50ste verjaardag. Om deze mijlpaal luister bij te zetten verscheen er na jaren van stilte een nieuw album. Op de cd afwisselend ballads, rock en rhythm & blues. Medewerking verleenden o.a. Fred Tackett (Little Feat) en Booke." (Muziekweb)
Z'n eerste plaat na het verlaten van de Steve Miller Band, uit 1969, Op deze, volgens velen z'n beste, veel bekende sessiekrachten, waaronder Barry Beckett en Duane Allman. Licht swingende rootsy melting pot-rock, denk aan Little Feat, Cooder.
The Dukes Of September is het gelegenheidstrio Donald Fagen (Steely Dan), Michael McDonald (ex-Doobie Brothers) en Boz Scaggs. In november 2012 trad het trio met exquise begeleidingsband op in het prestigieuze Lincoln Centre in New York. Op het programma stonden enerzijds enkele soulklassiekers. Dat concept kwam ons bekend voor, want de heren waren in 1991 alledrie ook betrokken bij The New York Rock & Soul Revue. Maar anderzijds staan nu vooral veel eigen hits op de setlist. Overeenkomst daarbij is dat allen een subtiel groovende en funky jazzpopinvloed in hun muziek hebben verwerkt. Als de één zingt, begeleiden de anderen, naast de genoemde band met o.a. fantastisch solerende supergitarist John Herington (ook bekend van Steely Dan), toetsenist Jim Beard en saxofonist/fluitist Walt Weiskopf. Op het program staan heerlijke uitvoeringen van What a Fool Believes en "Takin' It To The Streets", Low Down en Lido Shuffle, Pretzel Logic en "Peg" en classics als "Sweet Soul Music" van Arthur Conley.
"Toen Scaggs in 1968 de Steve Miller Band verliet om solo verder te gaan, gaven weinigen hem een kans. Hij kon aardig gitaar spelen en zag er goed uit, maar hij had een stem als Kermit de Kikker en zijn compositorische bijdragen aan de platen van zijn broodheer stelden weinig voor. Solosucces kwam pas met "Slow Dancer", waarop zijn nasale stemgeluid wonderwel bleek te passen bij z'n gestileerde popgeluid. Meer dan alle beloftes werden ingelost op het navolgende "Silk Degrees". Een prachtige high-tech-productie, waarop sessiekrachten uit Steely Dan- en Little Feat-kringen figureren (waaronder latere Toto-leden, HB). Een plaat die zijn succes vooral dankt aan het fantastische songmateriaal. "What Can I Say", "Lowdown" en "Lido Shuffle" werden wereldhits. Albumtrack "Were All Alone" was een wereldhit in de uitvoering van Rita Coolidge. Scaggs maakt tot op de dag van vandaag platen, maar dit fenomenale succes heeft hij nooit meer geëvenaard. Een plaat waar je nog altijd blij van wordt." (Jan vd Plas, Oor)
Dubbelaar met liefst 33 songs van de Amerikaanse zanger, die de twee voornaamste kanten van z'n carriere uitgebreid belicht: swingende, groots gearrangeerde rhythm & blues-getinte nummers en (vaak door Toto-leden ingespeelde) softpop-liedjes.
Album uit 1997 in nostalgische rhythm & blues-stijl van de 50-ies, begin 60-ies met uitgebreide, stomende beg. Met covers en nieuwe eigen songs in die stijl. Z'n blue-eyed soulstem en z'n wat jazzy frasering lenen zich uitstekend voor dit werk
Weerzien van bekenden: een productie van Danny Kortchmar en songs die vaak met David Paich (Toto) geschreven zijn, die ook een groot aandeel had in 'Silk Degrees': vertrouwde rhythm & blues-beinvloede poprock met voorzichte moderne impulsen.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
