"Het leuke aan de Amerikaan Andrew Bird is dat je nooit weet wat hij nu weer gaat doen: tegen de avant-garde aanschurken, kamerpop à la Sufjan Stevens maken of in een houten schuur folkliedjes zingen - het kan allemaal. De laatste jaren hield hij het veelal klein en folky en alleen daarom is "Are You Serious" zo'n verrassend album. Zo zelfverzekerd en swingend als in de opener "Capsized" stak Andrew Bird niet eerder van wal. In "Truth Lies Low" laat hij zijn viool dansen terwijl hij zingt met ongekende brille en dan is er nog "Left Handed Kisses", waarin het warempel haast lijkt alsof Fiona Apple een duet zingt met Ryan Adams in plaats van met Andrew Bird. 'I'm feeling sooo much better', horen we hem zingen. Zo lichtvoetig was een Bird-album niet eerder. Het bevalt prima." (Menno Pot, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Het vervolg schrijven op de plaat die als titel My Finest Work Yet (2019) draagt, is een klus waar menigeen flink tegenop zal kijken. Toch is Andrew Bird daar aardig in geslaagd. In Birds oeuvre zijn verschillende genres te onderscheiden; folk en americana zijn veelvuldig aanwezig, maar hij was ook onderdeel van de swing revival-beweging. Ook als indierocker heeft hij zijn sporen verdiend. Inside problems is vooral te plaatsen tussen zijn indie-georiënteerde platen als The Mysterious Production Of Eggs (2005) en Armchair Apocrypha (2007). De nummers zijn wederom opgebouwd uit de hem typerende bestandsdelen: zang getokkelde gitaar en viool, hier en daar aangevuld met een prachtig staaltje kunstfluiten. Toch weet Bird wederom te overtuigen met zijn sterke composities en teksten die zich focussen op de menselijke psyche. The Night Before Your Birthday lijkt qua stijl duidelijk een eerbetoon aan Lou Reed, maar verder is Inside Problems een klassieke Andrew Bird-plaat. (Muziekweb)|
"Muziek die nieuwe werelden voor je opent: erdoor geïnspireerd dwalen je gedachten alle kanten op. Bird is een man van geluidjes. Hier een prachtig gearrangeerd strijkje, daar een oude funkgroove, verderop een vreemd oosters rondgaand melodietje. Alles zeer elegant en met gevoel voor de juiste verhoudingen vastgelegd. Wat hem zeldzaam maakt is dat dezelfde vederlichte elegantie in de teksten terugkeert." (Ariejan Korteweg, Volkskrant) En laten we de warme, gevoelvolle zang vooral ook vermelden!
""Sunday Morning Put-On" is een hartgrondige liefdesbetuiging van een indie-rockartiest aan de jazz geworden, en in het bijzonder aan het Great American Songbook. Bird staat er bekend om dat hij ‘out of the box’ kan denken, en ontdekt steeds weer nieuwe dingen. De reden om nu met Ted Poor (drums) en Alan Hampton (bas) een subtiel jazztrio te vormen, was om zijn viool vol en rijk te laten klinken. Het briljante duo Poor en Hampton zorgt voor een weldadige rust. Ze spelen het ritme niet, maar fluisteren het. Zijn arrangementen zijn origineel en vernieuwend. Twee nummers zijn instrumentaal: "Django" van pianist John Lewis en de enige eigen compositie "Ballon De Peut-être". Die laatste duurt negen minuten en laat zijn fenomenale viooltechniek horen, die niet alleen diep in zijn klassieke opleiding is geworteld, maar ook duidelijk maakt dat hij zijn hand niet omdraait voor een indrukwekkende romantische jazzimprovisatie die zich tussen bebop en West Coast-cooljazz bevindt." (Jazzflits)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
