"Verzameling van 17 gezangen, hymnen, folksongs en improvisaties gebaseerd op oude IJslandse, Noorse en Zweedse bronnen, naar onze huidige manier van waarnemen gebracht door zangeres en violiste Anna Maria Friman, de twee zangeressen Linn Andrea Fuglseth en Berit Opheim en trompettist-extraordinaire Arve Henriksen. Deze muziek is een duidelijk voorbeeld van migratie als onverbrekelijk bestanddeel van ons lokaal bestaan. Het is muziek uit een ver verleden, gekenmerkt door radicaal verschillende levensomstandigheden. Indrukwekkend vanaf het eerste moment van luisteren is de kracht, rust en concentratie die deze oorspronkelijk monofonische muziek uitstraalt. Anna Friman in haar liner notes: 'Het is voor ons moeilijk voor te stellen, dat tot heel laat in de middeleeuwen in de kerk of elders weinig geestelijke polyfonie te horen was. Vrijwel iedere muzikale ervaring was op monofonie gebaseerd.' De fraaie uitwerkingen maken dit een unieke auditieve reis." (Henning Bolte, Written In Music; 4,5 uit 5 sterren)
"Deze minimalistische muziek is een mix van klassiek, folk en ambient. Harmonisch en dynamisch gezien gebeurt er weinig. Maar de spanning en emotie ontstaan door de leegtes, de klankkleuren en de krachtige melodische statements van zowel Hamasayan als Henriksen. Ook de soundscapes van Bang vullen een prominente rol. Op exact de juiste plekken voegt hij heel voorzichtig zijn drones of andere samples toe, waardoor de muziek vrijwel onopgemerkt in intensiteit toeneemt. Wie hier naar luistert moet dit wel met de volle aandacht doen, anders ontglippen de details door de subtiliteit van het geheel. Op de eerste CD is het werk wat meer klassiek georiënteerd met o.a. bewerkingen van composities van Komitas: een van de belangrijkste musici uit de Armeense muziektraditie. Op de tweede CD wordt het wat avontuurlijker, soms wat meer avant-gardistisch karakter. Knap is dat het kwartet twee CDs wist vol te spelen met minimalistische muziek, en toch iedere minuut opnieuw weet te boeien." (Armand van Wijck, Jazzenzo.nl)
"De Noorse, invloedrijke trompettist Arve Henriksen heeft sinds 1991 een imposante discografie opgebouwd. Hij speelt in diverse jazzbands en werkte samen met o.a. David Sylvian en onlangs nog Trio Mediæval. Kortom een muzikant waar je niet omheen kunt. Doorgaans levert hij heerlijk melancholische muziek, die het nachtelijke midden houdt tussen jazz, neoklassiek, minimal music en ambient. "Towards Language" is zijn negende soloalbum. Zijn muziek is altijd al een soort spreken zonder woorden, maar hier laat hij naast zijn trompet en elektronica ook af en toe zijn stem horen. In één track hoor je ook de zang van Anne Marie Friman (Trio Mediæval, Gavin Bryars). Voor de rest wordt zijn nachtelijk trompetspel geruggensteund door Jan Bang (livesampling, programmering, samples), Eivind Aarset (gitaar, elektronica) en Erik Honoré (synthesizers). Het levert een wonderschoon, nachtelijk en desolaat geheel op. Biologerende, majestueuze pracht." (Jan Willem Broek, De Subjectivisten)
"De Deense gitarist Jakob Bro is een virtuoos van de subtiliteit. Waar veel van zijn collegas naar de volumeknop van de versterker en de effectpedalen grijpen, richt Bro zijn focus op akoestisch en semi-akoestisch spel. Met zijn uitgebeende stijl, weet hij een unieke muzikale taal te creëren vol nuances en kleine vondsten. Samen met de Noorse trompettist Arve Henriksen en de Catalaanse drummer Jorge Rossy verkent hij in het album Una Elmo diverse facetten van zacht gespeelde muziek. De productie opent met het spannende Reconstructing a Dream, waarin ogenschijnlijk losse noten uitermate langzaam aan elkaar gehecht worden tot een muzikaal bouwwerk. Bijzonder indrukwekkend is het hommage To Stanko, opgedragen aan de in juli 2018 overleden Poolse trompettist. Bro werkte met hem samen op het prachtige ECM-album Dark Eyes uit 2009. Ontroerend ook is het in memoriam Music for Black Pigeons, opgedragen aan altsaxofonist Lee Konitz die vorig jaar overleed aan corona." (Jazzenzo)
"Eilertsen is een musicus die het gehele palet van de jazzmuziek beheerst, van klassieke tot atmosferische jazz. Nu komt hij ook nog met een nieuw soloalbum, Reveries And Revelations. Hiervoor vroeg hij bijdragen van enkele van zijn muzikale vrienden, ook allemaal grote namen uit de Noorse jazz: Arve Henriksen, Eivind Aarset, Thomas Strønen, Geir Sundstøl en Per Oddvar Johansen. Waarschijnlijk uit tijdnood geboren leverden zij hun bijdragen apart aan, die door Eilertsen via cut and paste in zijn muziek werden gevoegd. (...) De vraag die daarom onmiddellijk rijst, is of dit geen statisch album heeft opgeleverd. Vanuit een puur jazzperspectief is dit inderdaad waar. Maar om te beginnen is dit geen typisch jazzalbum. Het ging Eilertsen om het creëren van soundscapes die vanuit de bas laag voor laag zijn opgebouwd. Daarbij is het ook nog heel mooi gedaan." (Jazzenzo)
"Muziek uit Finnskogen, wouden bij de grens met Zweden, in de 17de eeuw bevolkt door migrerende Finnen. Centraal staan de zacht ruisende klanken van Langelands Finse tafelharp, de kantele, die door de gezongen verzen van houthakker-dichter Hans Borli (1918-89) twinkelen. Langeland laat het niet bij opdiepen van archaïsche klanken. Haar muziek leeft van de zachte wrijvingen voortkomend uit de inbreng van gevoelige musici met andere invalshoeken. "Sus I I Myrull" krijgt door de Zweedse jazzbassist Anders Jormin een Midden-Oosterse klank. Trompettist Arve Henriksen en saxofonist Trygve Seim echoën subtiel en krachtig de zanglijnen. Ze versmelten met de kantele en laten de klanken net golven en verwaaien. Een revelatie is ook de Finse jazzslagwerker Markku Ounaskari, die mooi dicht in de buurt van oude polska's komt en de magie van de ruimte met zijn bekkens voelbaar maakt. Zeldzaam hoe deze musici in elkaar vloeien en de songs in de lucht houden." (Henning Bolte, Heaven; waardering: 5 sterren (mijlpaal!))
"De Noorse trompettist Arve Henriksen en de Nederlandse pianist Harmen Fraanje moesten elkaar wel een keer tegenkomen in de studio of op het podium. Beiden hebben een voorkeur voor impressionistische klanken en ze maakten allebei los van elkaar al opnamen voor het fameuze ECM-label, dat vooral toonaangevend is in het soort lyrische onderzoekingen waar de twee goed in zijn. Het klinkt allemaal prachtig. De trompet van Henriksen heeft zijn kenmerkende misthoorngeluid en de dromerige melodielijnen van Fraanje zijn vertrouwd sober, maar nooit voorspelbaar. De twee geven elkaar in de meestal betrekkelijk korte stukken alle ruimte en haken mooi op elkaar in. Het best werkt het zoekende samenspel in het wat langere door Fraanje gecomponeerde Redream." (Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
