'Tabea Zimmermann and Hartmut Holl adopt a chillingly literal approach in the Sonata, and the final impression of dematerialized nihilism is enduring. Zimmermann and Holl give convincing, and often deeply moving accounts of these significant modern additions to the viola repertory. Their playing excels, both in terms of its technical mastery and for its insights into certain aspects of human limitation and finality'. (Michael Jameson, Gramophone, 3/1992).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
