4 resultaten
Sorteren op:
N'monix
CD

N'monix (2014)

Uitgeleend
Nick Magnus
Nederlands
Catharsis
CD

Catharsis (2019)

Uitgeleend
Nick Magnus
Nederlands
Hexameron
CD

Hexameron (2004)

De Britse toetsenist speelde zich het eerst in de kijker als lid van The Enid, net na het verschijnen van het debuut van die bijzondere klassiek-meets-rock-band in 1976. Niet veel later begon hij een lange samenwerking met ex-Genesis-gitarist Steve Hackett, die hij op vele albums en tournees vergezelde. In 2004 begon hij met hulp van zijn goed gevulde adresboekje een sterke reeks 'solo'-albums, met als voorlopig hoogtepunt misschien wel "N'monix" (2014). Dit "Hexameron", het begin van die reeks, uit 2004, doet daar nauwelijks voor onder. Het zeer klassieke, met solo pianospel openende "Singularity" lijkt haast te knipogen naar 's mans The Enid-verleden - als verderop Steve Hackett invalt wordt er vooral gerefereerd aan de sfeer van diens vroege solo-werk en Genesis t.t.v. "Wind And Wuthering". Nick meldt eerlijk op de hoes dat de drums geprogrammeerd zijn en dat zou potentiële luisteraars kunnen afschrikken, maar hij heeft dat heel smaakvol, vaak nauwelijks van echte drums te onderscheiden, gedaan.

Uitgeleend
Nick Magnus
Nederlands
Children of another god
CD

Children of another god (2010)

Vette Krent in iO Pages 94/2010: "Nick Magnus is de uiterst begaafde toetsenist die in de jaren '70 en '80 met Steve Hackett samenwerkte op enkele van diens beste platen. Daarnaast maakte hij kort deel uit van The Enid, maar meestal wordt zijn naam in één adem genoemd met die van de Mellotron, waar hij een specialist op is. Dit solo-album is een schitterend werkstuk geworden, een conceptalbum met teksten van Dick Foster. Magnus wordt bijgestaan door een keur aan bekende musici, zoals Steve en John Hackett, Pete Hicks (ex-Steve Hackett Band) en Tony Patterson. Het openende titelnummer is meteen al een briljant stuk typisch Britse symfo, dat zo van een album van Hackett had kunnen komen. Het kent een fantastische melodie en heerlijke uitspattingen op de Mellotron. Het indrukwekkende tussenstuk heeft ook Genesis-trekjes. Sommige stukken doen denken aan The Alan Parsons Project, andere ademen bijna dezelfde, ook weer typisch Britse, sfeer als het werk van Anthony Phillips." (naar Paul Rijkens)

Uitgeleend
Nick Magnus
Nederlands

Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.