A live concert version of Zorns acclaimed song project! In celebration of his 60th birthday, Zorn asked his most acclaimed vocal collaborators to write lyrics to select compositions from his vast musical catalog. Including music originally written for Naked City, Masada, The Dreamers, a variety of film soundtracks and more, "The Song Project" is a retrospective of some of Zorn's most lyrical compositions from the past 25 years. This CD presents an all-star band performing live in New York after a dozen European concerts and at the peak of their powers. Electricity is in the air from first note to last! (bron: Tzadik)
4-track-EP (net geen 20 minuten). De minitieuze, supertechnische en -strakke neurotenhardcore van DEP als basis voor verbazingwekkend vocaal experiment van de ex-Faith No More-zanger. Bijzonder is de cover van Aphex Twin's 'Come To Daddy'.
"Experimentele muziek, gedeeltelijk geproduceerd door John Zorn. Het enige gebruikte instrument is de menselijke stem, toch is deze soms als zodanig moeilijk herkenbaar. Vooral Zorn-freaks zullen deze plaat fantastisch vinden." (PM)
The Place Beyond The Pines is een film geregisseerd door Derek Cianfrance met o.a. Ryan Gosling, Bradley Cooper, Eva Mendes en Ray Liotta. Cianfrance zag begin jaren '90 de groep Mr. Bungle rond zanger/stemkunstenaar Mike Patton en is sindsdien een hardcore-Mike Patton-fan. Vandaar dus dat hij Patton, ook bekend van Faith No More en Fantômas, vroeg voor de score. Het is de eerste grote score die Patton componeert. Maar uit albums als "Director's Cut" van Fantômas en de "Midnight Cowboy"-adaptatie door Faith No More, alsmede de arrangementen van veel van zijn muziek, spreekt een fascinatie voor het genre. En dan vooral voor het klassieke galmende soundtrackgeluid van de jaren '60 en '70. En dat horen we terug aan zijn eigen score, vol twangende gitaaraccenten en mysterieuze strijkerspartijen. Ennio Morricone had het niet beter kunnen doen. Als appendix is trouwens een fragment voor diens score voor Cuore di Mamma opgenomen, evenals het gedragen Fratres van Arvo Pärt en songs van The Cryin' Shames en Bon Iver.
"Sluimerend en verknipt werkstuk, geïnspireerd op de klassieke muziek uit de Laat-Romantiek. Klink meer als een Patton- dan als een Kaada-plaat: van Kaada's samplepop hier geen spoor. Hij heeft blijkbaar de assistent-rol in dit complexe, rijk geïnstrumenteerde muziekstuk." (RW,Oor)
Evenals 'Adult Themes...' met John Zorn, die nu met z'n sax verschroeiend uithaalt. Verder met Marc Ribot (g), William Winant (perc) en Erik Friedlander (c). Patton gebruikt z'n stem weinig, maar trekt wel een soundeffects-bibliotheek leeg.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
