"Dit samenwerkingsalbum werd opgenomen in de Rainbow Studio in Oslo waar veel Scandinavische jazzplaten van het ECM label het levenslicht zagen. Deze jazzalbums vormden de inspiratiebron voor dit project waarbij de Noorse dj Prins Thomas de handen ineenslaat met zijn landgenoot en jazzpianist Bugge Wesselhoft. Het ruim 18 minuten durende openingsnummer is een zee van warme klanktapijten waarin het harmonieuze en virtuoze pianospel van Wesseltoft wordt aangevuld met exotische drums (van Jon Christensen, een bekende van het ECM-label) en zachte elektronische geluiden die in de verte echoën. De nummers op dit album nemen weidse vormen aan en hebben een aftastend karakter. Je merkt dat de twee artiesten elkaar de ruimte geven in geïmproviseerd aandoende nummers. Jazz en IDM draaien hier sierlijk om elkaar heen op een uiterst sfeervol album." (Muziekweb)
"De Deense gitarist Jakob Bro hoort internationaal bij de arrivés. Hij was lid van groepen van drumlegende Paul Motian, nam talrijke albums op met New Yorkse topmusici, maakte o.a. spraakmakende albums met Lee Konitz, Bill Frisell, Thomas Morgan en Craig Taborn, en is lid van het kwintet van trompettist Tomasz Stanko. Op het podium maakte hij indruk met zijn trio met topdrummer Joey Baron. "Gefion" is zijn debuut als leider op ECM met de befaamde Noorse drummer Jon Christensen. Bro rekt wederom grenzen op, en anders dan gebruikelijk. hij zoekt de ondergrens van dynamiek op en opent daarmee geheel nieuwe klankruimten waarin zijn klanken slingeren als Möbiusbanden en canonachtig zingen. Daarbij maakt Bro buitengewoon subitle gebruik van loops en delays. Bro en bassist Thomas Morgan bewegen zich voortdurend nagenoeg onmerkbaar tussen leiden en volgen. Intussen is Christensen de magiër die dauwdruppels voorziet van een milde glans. Een nieuwe dimensie van gitarisme." (Hening Bolte, Heaven; cijfer: 9)
Deze twaalf composities van de Noorse pianist Ketil Björnstad geven volop uiting aan de ruimte op zee en aan de op het eerste gehoor eentonige patronen van de deining. Waarin bij nadere beschouwing toch allerlei patronen door elkaar lopen in wederzijdse beïnvloeding. Het overstag gaan bij het ronden van een kaap brengt wat heftiger veranderingen teweeg die vooral in het gitaarspel van Terje Rypdal worden verklankt. Een reis op zee die niet geheel van gevaren ontdaan is maar over het geheel toch op een rustgevende deining verloopt. Dompel je onder in de oerkracht van de zee. (GR Muziekbank)
""Water Stories" was Bjornstad's ECM debut. Originally an enthusiast of classical style, Bjornstad's soft and often haunting technique overwhelms the mood of this album. The session features an incredible ECM veteran lineup with Terje Rypdal on guitar, Bjorn Kjellemyr (from Rypdal's Chasers band) on bass, and virtuoso Jon Christensen on drums. The record has an overall relaxing and polished feel, with abrupt and other-world sounds from Rypdal's electric strat--keeping the music from settling or being to pretty. The result is a lengthy piece with a consistent musical theme that, while easy and peaceful, never lets the listener lose interest. (the latter tracks feature Per Hillestad, an up-and-coming jazz percussionist with a Jack DeJohnette type rhythm)." (Lee Prosser, Jazz Review; 4 uit 5 sterren)
"As much as this 3-CD box traces Garbarek's rapid evolution from the greater extremes of free improvisation to a more form-based approach that would become the foundation of much of his life's work ever since, it also documents the emergence of ECM's voice as a label. While label head/producer Manfred Eicher's initial goal to produce recordings of improvisation-based music (jazz, in the broadest possible definition) with the clarity and transparency of classical recordings was realized early on, it was in the ensuing decade that the often-used (and often misunderstood) term "The ECM Sound" came into being. If each of the three recordings that comprise this box couldn't be more different from one another, there remains a common underlying thread that connects them, and which goes beyond the obvious participation of three musicians Garbarek, Stenson and Norwegian drummer Jon Christensen and engineer Jan Erik Kongshaug on all three discs." (John Kelman, AllAboutJazz)
"Enrico Rava's 1975 debut for ECM, is a stellar progressive jazz effort from the Italian trumpeter. Rava had spent his formative years working with such artists as Steve Lacy, Roswell Rudd, and Carla Bley, and obviously took much to heart when approaching his own music. This is cerebral, atmospheric, often groove-oriented music that rests nicely in between late-'60s Miles Davis and "Brown Rice"-era Don Cherry with some obvious nods to the melodic jazz of Chet Baker. To these ends, such tunes as the expansive title track and the reflective "Bella" begin with lyrical melodic statements from Rava and slowly build to more serpentine, post-bop segments that push toward free jazz but never quite go atonal. Buoying Rava is an adroit ensemble of John Abercrombie (g), Palle Danielsson (b), and Jon Christensen (d). A ceaselessy inventive guitarist, Abercrombie's knotty, fractured, sometimes distorted playing is a perfect match for Rava and the two often intertwine their lines." (Matt Collar, Allmusic; 4 uit 5 sterren)
Album uit 1995. Op papier zien de combi's die de Marokkaanse oud-speler vormt er wat geforceerd uit, maar ook de wisselwerking met de zwierige accordion van Galliano geeft een betoverend resultaat. Verder o.a. een Scandinavische ritmesectie.
"Dit vijftal ging kort na oprichting even als Arild Andersen Quintet door het leven, maar kort voor dit debuut in 1983 werd opgenomen, kozen de Noren voor Masqualero. Het album opent dan ook met de gelijknamige compositie van Wayne Shorter. De rest van het album - verder allemaal eigen werk - is opgetrokken in dezelfde stijl: een moderne frisse interpretatie van bebop zoals die een paar decennia eerder floreerde. Nieuwe deuren opende Masqualero dan ook niet, het album viel op door expressief, bevlogen spel van relatief jonge muzikanten als blazer Tore Brunborg, trompettist Nils Petter Movaer en toetsenist Jon Balke. het titelloze album bezorgde de band een vliegende start. De plaat werd in eigen land onderscheiden met het equivalent van een Grammy, plaveide de weg voor internationale tournees en de volgende albums verschenen op het prestigieuze ECM-label. Een mijlpaal in de Noorse jazz, die heel terecht opnieuw is uitgebracht, voorzien van 5 extra tracks." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Noorse drummer die speelde op diverse indrukwekkende ECM-albums, bij Keith Jarrett, Ketil Bjornstadt, Terje Rypdal, Bob Stenson: impressionistische klankschilderingen waarop geen noot teveel wordt gespeeld. Hier een selectie daaruit
Rerelease uit 1976 van het debuut van de Noorse muziek, oorspr. uitgebracht op het label van George Russell, bij wie Garbarek studeerde. Al het latere werk van de Noor zou gaan verschijnen op het Duitse ECM-label van Manfred Eicher.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
