“On her moody eighth album, the Boston singer-songwriter examines the icy terrain of marital strife through the lens of her habitual gothic folk. For many years, Marissa Nadler wrote songs in the manner of someone rummaging through a box of antique photos. From the dusty depths of memory, she plucked characters at random - some real, some fictional -and spun them into cobwebbed stories of love, longing, and loss. Over the course of her career, the dramatis personae of Nadler’s songs shifted to the periphery; she actively pursued more approachable subjects, and her own voice grew stronger and more centered in her writing. Though still most comfortable in the sparing, spooky goth-folk cabin she built with her very first album, on ‘For My Crimes’, her eighth, Nadler is confessional and direct. (Pitchfork)
"The strength of this album lies in its subtle shifts, the way it casually unfolds without getting stuck. Dunn produces heavy metal, which fits neatly within Nadler's grey-skies approach; even the acoustic songs have a fierceness to them. She's been isolated on her records before, but here the music feels spacious and robust like the workings of a full ensemble in which ideas are allowed to flow. There’s an overwhelming connectivity to her music: As Nadler exorcises her own demons, she brings you along with her, making you feel a little less anxious about your own despair. She sees poetry in the mundane, elegance in the gloom." (Pitchfork)
"Wat levert het op als je een pure hardcore punker bij een folkie met een liefde voor stevige black metal zet. Dan krijg je een vreemde donkere gewaarwording; genaamd Droneflower. De uit Boston afkomstige Marissa Nadler laat haar muzikale talenten uitbuiten, en maakt zelf ook misbruik van andere muzikanten. Nou heeft ze ook een aparte, wat spookachtige verschijning; niet alleen vocaal, maar ook qua uiterlijk. Het krachtige occulte is voor haar een inspirerende voedingsbodem. Collega’s uit dat duistere wereldje staan ook in de rij om haar te voorzien van aangename bijdrages. Niet de minste namen als John Cale, Sharon van Etten en Father John Misty, hebben allen een samenwerkingsverband met haar op hun curriculum vitae staan. Hier kiest ze ervoor om met oud Cave In gitarist Stephen Brodsky aan de slag te gaan, wat resulteert in het avontuurlijke sprookjesachtige doemplaat Droneflower." (Written In Music; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
