"The title-cut opener is noir-ish, funky blues drenched in Luther Dickinson's stinging electric slide, and Jim Hoke's dark baritone sax groove; the lyrics employ the mythical figure of Eve a metaphor for the mistreatment of women. "Tough Mother" is a rocking Delta blues featuring Dickinson with poignant lyrics reflecting on life and its losses. "Broken High Heels" is a wide-open rock & roll anthem about brokenness and nerve in modern life. Copeland sings the refrain in French, framed by Fox's haunting cello. "Blame It On Eve" reflects Copeland's need to take a break from the news. Like the trilogy, it is produced by guitarist and songwriter Will Kimbrough with drummer Pete Abbott and bassist Lex Price. "Blame It On Eve" is, like the trilogy, strong and resonant without sacrificing the blues tradition's context; she embraces and expands, rendering these songs with peerless authority, emotional toughness, and determined empowerment." (AllMusic)
"Shemekia Copeland is een zangers die door de bluesscene wordt gezien als de natuurlijke opvolgster van grootheden als Koko Taylor en Aretha Franklin. Gedurende haar zwangerschap en na de geboorte van haar kind heeft ze goed de tijd genomen om te zien hoe het er voor staat in Amerika en wat ze daar zelf van vindt. Met Americas Child produceert ze haar meest politiek geladen album. Altijd al waren haar albums en songs doorspekt met maatschappelijke themas als armoede, huiselijk geweld, seksuele intimidatie. Met Americas Child doet ze er een schepje bovenop, Black lives matter, Mee Too, de afkeer van mensen voor alles wat niet normaal is. Wie bepaald dat trouwens wat normaal is, the moral majority ?. (...) Shemekia Copeland, drievoudig Grammy nominee, multiple blues award winner en Artist of the year in 2010 is niet zomaar een blueszangeres, zoals zij in I Am Not Like Anybody Else, laat horen is waar, zij is de nieuwe wereldtop. (bluesmagazine.nl)
"Op de track list staan een mix van acht originele John Hahn & Will Kimbrough nummers en vier covers, waarvan één van Mick Jagger & Keith Richards en één van papa Johnny Clyde Copeland. Opnieuw zijn de nummers qua stijl een mix van soul, blues, gospel en Americana. In de line-up staan ook meerdere gasten, waaronder naast haar vaste gitarist Will Kimbrough, de gast gitaristen Jason Isbell, Christone Kingfish Ingram, Jerry Douglas, Phil Madeira, Duane Eddy, Webb Wilder en Steve Cropper. Na het onopvallende Dirty Saint zijn we toe aan de eerste cover. Jagger en Richards schreven in 1966 Under My Thumb dat de Stones op hun Aftermath album opnamen. Shemekias update klinkt erg relaxt. Opnieuw schittert Shemekia Copeland met geweldige zang op Uncivil War, waarop ze met een indrukwekkende line-up en veel flair en verve haar nummers weet te brengen." (Rootstime)
Indrukwekkende soulblueszangeres, dochter van Johnny. Dit is haar tweede album, uit 2000, toen ze 21 was. Ze zingt met zoveel passie en doorleefdheid dat het nauwelijks te geloven is dat ze nog maar zo jong is. Ruth Brown, een van haar grote voorbeelden, is te gast in 'If He Moves His Lips'. De schitterende gitaarsoli van Jimmy Vivino maken de plaat helemaal af.
"Het 3de album van de dochter van Johnny is geproduceerd door Dr. John, die ook de toetsen speelt. Met musici uit zijn band worden blues en New Orleans-funk gekruisd tot een veelal springerige basis voor Shemekia's indrukwekkende stem." (Hvn)
"Debuut van dochter van wijlen Johnny Copeland. Schot in de roos, deze mix van harde Chicago-blues, Memphis-soul en funky r&b. Ze heeft de rauwheid van Koko Taylor, de uithalen van Aretha Franklin en de ouplesse van Etta James." (HvdH, Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
