"Rihanna's eerste album in meer dan drie jaar is nogal saai. Productioneel gebeurt er weinig opmerkelijks en de liedjes zijn ingetogen en vaak nondescript. Het klinkt allemaal een beetje lui, alsof de zangeres die op haar 24ste al meer Amerikaanse nummer-1-hits had dan Madonna, andere dingen aan haar hoofd had. "Work" is wat dat betreft exemplarisch. Aardige dancehall-beat, maar zowel Rihanna als Drake verzuimt het liedje een krachtige invulling te geven. "Never Ending" heeft een zanglijn gejat van Dido's "Thank You" en op de verrassende cover "Same Ol' Mistake" van indie-rockers Tame Impala doet Rihanna niet veel meer dan het liedje opnieuw inzingen in de bestaande backing-track. Sterk is de ballad "Higher", die na twee minuten beslist te vroeg wordt afgebroken, en het soulnummer "Love On The Brain", waarin Rihanna even aan Amy Winehouse doet denken. Maar het is allemaal te weinig om van "ANTI" een goede, laat staan een belangwekkende plaat te maken." (Gijsbert Kamer, Volkskrant)
Heruitgave uit 2008 van album uit het jaar ervoor. "...Rihanna knows exactly what she wants and is in total control at all times, even when she's throwing things and proclaiming "I'm a fight a man" amid marching percussion and synthesizers set on "scare" during "Breakin' Dishes." The album's lead song and lead single, "Umbrella," is her best to date, delivering mammoth if spacious drums, a towering backdrop during the chorus, and vocals that are somehow totally convincing without sounding all that impassioned -- an ideal spot between trying too hard and boredom, like she might've been on her 20th take, which only adds to the song's charm. The album's second half is relatively varied and a little heavier on acoustic guitar use, but it's not lacking additional standouts. Three consecutive Timbaland productions, including one suited for a black college marching band and another that effectively pulls the romantically codependent heartstrings, enhance the album." (AllMusic)
Filmed at Londons O2 Arena during Rihannas final three dates there last December, the DVD features a slew of Rihannas biggest hits, focussing primarily on her previous album "Loud". Included amongst the tracklist are "Only Girl (In The World)", "S&M", "Man Down", "Shut Up And Drive", "California King Bed", "Whats My Name", "Unfaithful", "Disturbia", "Dont Stop The Music" and "Umbrella". (bron: Universal)
"Bij een succesvol album onder het label Def Jam hoort natuurlijk ook een grootschalige tournee en Rihanna heeft zich netjes aan die formule gehouden. In de maand december van het jaar 2007 was Manchester aan de beurt om te genieten van de Good Girl Gone Bad live show. Die avond werden er opnames gemaakt voor een dvd en fans die het concert niet konden bijwonen kunnen zo op hun eigen manier de show van Rihanna ervaren. De opening is veelbelovend, maar bij het eerste nummer wordt al pijnlijk duidelijk dat Rihanna geen geweldige vocaliste is. Dat zou kunnen verklaren waarom ze zoveel leunt op vooraf opgenomen vocalen en achtergrondzangeressen. Er wordt veel gedanst en gesprongen door haar crew, maar zelf maakt de zangeres geen sterke indruk. Desondanks weet Rihanna wel voor kippenvel te zorgen, en het publiek uitzinnig te maken, met haar uitvoeringen van Unfaithful en Umbrella. Het bonusmateriaal bestaat uit een verborgen videoclip en opnames van wat er zich achter de schermen afspeelt." (Muziekweb)
"Acht maanden na haar debuutalbum Music Of The Sun komt zangeres Rihanna (1988) met de opvolger, getiteld A Girl Like Me. Je moet het ijzer smeden als het heet is, zullen ze bij haar platenmaatschappij Def Jam Records gedacht hebben: Rihanna's mix van r&b en dancehall sluit precies aan bij de stromingen die op dit moment populair zijn. Ook de advertentie van een kledingwinkel in het cd-boekje bewijst dat het succes van Robyn Rihanna Fenty, zoals ze eigenlijk heet, tot de laatste druppel wordt uitgemolken. Rihanna zelf kan het allemaal nauwelijks bevatten, zei ze in een interview. Ze groeide op in Barbados, waar ze enkele talentenjachten won. Maar met internationaal succes had ze nooit rekening gehouden. Een toevallige ontmoeting met een vakantievierende producer zorgde ervoor dat ze bij Def Jam kon tekenen. In 2005 scoorde ze een grote hit met Pon De Replay en het van dit album afkomstige SOS heeft net zo veel potentie." (Muziekweb)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
