"Even een ontregelend moment als na de ijle, oosterse klanken van "Luxabundance" die uit Eric Vloeimans’ trompet vloeien een snaarinstrument opklinkt. Tot meteen het besef indaalt dat Egbert Derix hier de snaren van een vleugel met zijn handen bespeelt. Niet lang daarna nemen de vertrouwde toetsen het over. Het tweede deel van "Gardens Of Abundance II" bestaat uit live-opnames die een decennium beslaan en trompettist en pianist opnamen in Nijmegen, Ottersum, Driehuis, Naarden en Hilversum. Van voornoemde compositie, via het kamerbrede, bijna 25 minuten klokkende "Treehouse" dat een breed klankenpalet beslaat tot afsluiters "Satie Walsje" en "Odilea", laten de avontuurlijke instrumentalisten in hun grotendeels geïmproviseerde stukken horen steeds meer met elkaar verweven te raken. De goede verstaander hoort niettemin dat die magische symbiose al tijdens de vroegste opnames in het Ottersumse Roepaen tastbaar aanwezig was." (Jazzism)
"Digna studeerde (jazz)zang aan de conservatoria van Maastricht en Amsterdam. Inmiddels werkt ze sinds 1998 met veel plezier bij Kumulus Maastricht als zangdocente en geeft ze les aan leerlingen tussen de 8 en 80 jaar. Naast haar werk als zangdocente is Digna zangeres en songwriter. Ze is dan ook vaak op het podium te vinden, de laatste jaren vooral met haar band Jodymoon. Ooit was Digna Janssen een prijswinnende jazz-zangeres. In 1998 sleepte ze alle prijzen van het International Jazz Contest in Breda in de wacht, inclusief The Singer of the Year Award. Ze maakte een theatertour met Corneille 7 en nam met de later verongelukte pianist een cd op. Haar jazzkwartet Digna haalde mooie recensies maar toen ze in 2001 gitarist Johan Smeets ontmoette, ontdekte ze dat haar hart vooral klopte voor pop en rock." (Zuiderlucht)
"Dromerige muziek die de ruimte biedt aan de luisteraar om de gedachten de vrije loop te laten, gespeeld door Leo Janssen (saxen en klarinet) en Egbert Derix (piano en key-boards) op dit mooie, goed verzorgde album. De twee instrumentalisten (ook actief in respectievelijk het Metropole Orkest en Searing Quartet) zijn beiden sterk in warme, toegankelijke en boeiende melodieën. De 13 eigen composities leveren volop de ruimte voor diepgaande, vriendelijke conversaties. Derix schetst daarbij een speeltuin met voortdurend herhaalde thema's; Janssen speelt erin met aansprekende melodieën. De prachtige titelsong, en dan vooral het pianowerk van Derix, doet sterk denken aan het werk van Wim Mertens. Het duo brengt muziek die het niet redt met een eenvoudig labeltje. Ik houd het op licht verteerbare jazz met een vleugje klassiek en een enkele verwijzing naar etnische muziek, zoals in 'In Bocca Al Lupo'." (Draai Om Je Oren; waardering: 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
