"MacLeod and his band continue in a storytelling jazz-tinged blues bag, whether in "Just Like a Minstrel," twhere he bemoans the trials and tribulations of road life (eating cold hot dogs and sleeping in dirty hotel rooms) or in "One Fool Lookin' for Another," recalling troubles with women. Hammond B-3 and military drum rolls underlie "Placquemine," telling of a man who trails a lover from place to place, only to find her using him as a stepping stone toward a Hollywood career. Fellow George Smith alumna Rod Piazza accompanies and blows an ultra cool solo on "(I Think You're) Steppin' Out on Me." "SRV (For Stevie Ray)," is an inspirational instrumental which is both a tribute and a thank you to the great Mr. Vaughan." (allmusic.com)
"After struggling with childhood abuse and a crippling stutter, country blues singer, songwriter, and guitarist Doug Macleod found his true voice when he picked up a guitar and began to sing. Stationed in Norfolk, Virginia, he spent his off-base hours playing in the local blues clubs, developing a unique and rhythmic country blues acoustic guitar style, often abetted with intricate bottleneck slide runs, and a soulful and powerfully immediate vocal style. By now a bandleader on his own, he released a debut album, No Road Back Home, in 1984, following it with a litany of studio and live albums, including Woman in the Street (1986), 54th and Vermont (1987), Ain't the Blues Evil (1991), Come to Find (1994), You Can't Take My Blues (1996), Unmarked Road (1997), Live as It Gets (1999), A Little Sin (2002), Where I Been (2006), and Brand New Eyes (2011). His songs were covered by a range of artists, from Albert King, Albert Collins, and Joe Louis Walker to Eva Cassidy. (Allmusic)
Amerikaanse blueslegende, die sinds de jaren 90 regelmatig op Nederlandse podia te zien is. Deze plaat nam hij op in 'one of my favorite cities' (aldus Doug in het booklet) en dat is Utrecht. Voor de begeleiding zorgden de Nederlandse sessiemuzikanten Jasper Mortier (bas) en Arthur Bont (percussie).
"Goede wijn behoeft geen krans. Tijdens zijn vele optredens hier te lande toonde MacLeod zich net zo makkelijk elektrisch met band als solo akoestisch een uitermate gedreven entertainer die alle bluesdisciplines als zijn broekzak kent. Hier is dat niet anders. De plaat is live zonder overdubs opgenomen op het podium van Skywalker Sound in Marin County, Californië. Over een flinterdun fundament van ingehouden drums- en dito basspel (Jimi Bott en Denny Croy) schudt hij indringend zingend (zijn stem lijkt een beetje op die van Keb' Mo'), slidend en fingerpickend weer een stel kleurrijk verhalende songs uit zijn mouw. Ze ademen weer het wijze mededogen van een man die lief en leed al die jaren 'on the road' aan den lijve heeft ondervonden getuige "Black Nights", "A Ticket Out' en "East Carolina Woman". Sommige zijn voorzien van een relativerende knipoog, zoals "The Entitled Few" en het hilarische "St Elmo's Rooms And Pool" met even veel humor als respect voor de traditie." (Marcel Haerkens, Heaven)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
