Op deze CD twee pianoconcerten van Carl Reinecke: No. 1 uit 1860 en No. 2 uit 1872. Reinecke was een van de invloedrijkste en meest veelzijdige musici van zijn tijd. Hij was meer dan 35 jaar docent. Tot zijn leerlingen behoorden onder anderen Edvard Grieg, Basil Harwood, Christian Sinding, Leo Janáček, Isaac Albéniz, Jan Blockx, Emil Nikolaus von Rezniček, Johan Svendsen, Richard Franck, Felix Weingartner, Max Bruch, Cornelis Dopper, Mikalojus Konstantinas Čiurlionis en Leander Schlegel. Na zijn pensioen besteedde hij al zijn tijd aan het componeren. Hij schreef meer dan driehonderd gepubliceerde werken, waaronder een aantal opera's (die geen van alle meer worden uitgevoerd). Reinecke stierf toen hij 85 was in Leipzig. (wikipedia)
"It's hard to believe that Carl Reinecke lived until 1910 (he was born in 1824), writing these two works for flute just a couple of years before his death. Musically speaking he never ventured beyond Mendelssohn and Schumann, but from our vantage point nearly a century later that hardly matters. Without doubt he was a master craftsman, and his Harp Concerto quite possibly is the finest in the repertoire for the instrument. It's beautifully played here by Fabrice Pierre, with refulgent tone, plenty of lively character, and an excellent accompaniment from the Swedish Chamber Orchestra under Patrick Gallois. The Finale-Scherzo is particularly delicious. Pierre takes over the conductor's job for the two flute pieces, which are equally charming and puzzlingly neglected on disc. Gallois certainly has the chops for them, although his tone is quite breathy. Still, with fine sonics, and at a very attractive price, this disc is a winner." (David Hurwitz, ClassicsToday, waardering: 9 voor uitvoering en opname)
Het Valerius Ensemble speelt op zondag 17 oktober het Trio in Bes, Op. 274, dat ook te vinden is op deze CD. Dit album, dat later een heruitgave kende onder de titel "A World Of Romance", bevat drie trio's, alledrie gecomponeerd ná z'n 60ste. Opus 188 voor hobo, hoorn en piano stamt uit 1887, toen de componist 63 was en juist gestopt was met zijn directeurschap van het conservatorium van Leipzig. De 'liner notes' reppen van invloeden van Grieg, Schumann, Tsjaikovski en Chopin. Opus 264, voor klarinet, altviool en piano geldt als een hoogtepunt in Reinecke's kamermuziek-oeuvre, lyrisch, delicaat, warm en kleurrijk als het beste van Brahms, maar ook invloeden van Mozart en Schubert klinken door. Een zeer volwassen werk, aldus de beschrijving. Dat mag ook wel: hij schreef het in z'n 80ste levensjaar (1903)! Opus 274, voor piano, klarinet en hoorn, werd voltooid in 1905, het jaar dat de componist 85 werd. Het heeft bij vlagen een orkestrale, hier en daar aan Wagner refererende klank (aldus de beschrijving).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
