"Although it is very much an opera for four singers, this is essentially Anna Netrebko's evening. She succeeds in dominating the action both by her singing and by her physical presence, using sudden, jerky movements to suggest Elvira's unhinged state. Eric Cutler makes a good cavalier hero, especially in the desperate plea of "Credeasi, misera!". As usual, the baritone and bass, Franco Vassallo and John Relyea, bring down the house with "Suoni la tromba" at the end of Act 2. Whether you consider the production quaint or merely traditional, it is something of a relief not to have to battle with an elaborate political concept. Patrick Summers conducts the Met forces always with consideration for the singers. The photography is excellent, and there are some intriguing glimpses of the singers backstage, including an interval feature in which Renee Fleming is the interviewer, chatting to Netrebko in her dressing-room." (Patrick O'Connor, Gramophone)
"'I Puritani' is een liefdesverhaal dat zich afspeelt tijdens de Engelse burgeroorlog in de 17de eeuw, als het Engelse koningshuis in katholieke handen dreigt te vallen en de parlementariërs (o.l.v. van de puritein Oliver Cromwell) tegenover de royalisten komen te staan. Deze opera is een echte zangersopera vol beeldschone lyrische melodieën. Deze productie uit Bologna valt op dankzij een uitstekende cast. Stertenor Juan Diego Flórez is een ware Bellini-specialist en moet zich in deze voorstelling - met tegenover hem dirigent Michele Mariotti, een goede vriend prima op zijn gemak gevoeld hebben. Zijn geliefde wordt gezongen door de jonge talentvolle Georgische sopraan Nino Machaidze. De bas Ildebrando dArcangelo speelt haar oom. In de sfeervolle decors van PierAlli overweegt zwart, wellicht om het streng reformistische karakter van de puriteinen weer te geven. De balans van de geluidsopname is niet helemaal optimaal, maar ware zangliefhebbers zullen dat door de vingers willen zien." (CP, Muziekweb)
"Hoewel Norma speelt in Gallië, 2000 jaar geleden, is het voor de regisseur geen bezwaar om de Romeinse druïde te veranderen in een oudere sopraan die een verhouding heeft met een tenor, Pollione, die haar vervolgens afdankt voor een jongere concurrente, Adalgisa. Norma, het summum van belcanto, vraagt om een hoogwaardige cast, een alert orkest en een stijlvolle dirigent met gevoel voor een vrije behandeling van het accompagnato en de sololijnen. Julian Reynolds en zijn musici zijn hiertoe goed in staat en daar varen de zangers wel bij. Hasmik Papian zingt de grote titelrol vol en soeverein. Irini Tsirakidis, haar mededingster in de liefde, toont evenveel stijlvol belcantobloed. De grote womanizer Pollione (Hugh Smith) gaat wat rauwer te werk maar dit past uitstekend bij zijn primitieve karakter. Mede door de zinvolle, verduidelijkende introductie en de verzorgde registratie is deze DVD interessant voor wie niet bang is voor wat verwarring en stof tot nadenken." (Willem Veldhuizen, Klassieke Zaken)
"De door Giuliano Carella gedirigeerde voorstelling is vooral in zoverre interessant dat hij is gebaseerd op een nieuwe uitgave van het werk waarin gewoonlijk weggelaten materiaal in ere is hersteld, inclusief een trio en een gedeelte van het duet van de gelieven uit de derde akte. Met de aankleding zal niet iedereen gelukkig zijn want deze bevat zichtbare verwijzingen naar het Nieuwe Testament en brailleschrift om de blindheid van de Puriteinen te suggereren. Mariola Cantarero maakt een goede indruk als Elvira, maar imponeert niet echt. Scott Hendricks is een nobele Riccardo; ook Riccardo Zanellato is betrouwbaar en geloofwaardig en John Osborn zet een geweldige non-falsetto hoge F neer als Giorgio. Het dirigaat van Carello is gedegen." (Jan de Kruijff, Musicalifeiten) Het verbluffende van deze voorstelling schuilt erin dat alle elementen op zon natuurlijke manier tot één geheel gesmeed worden. Ook muzikaal valt er weinig op deze voorstelling aan te merken." (8Weekly)
"In 1412 werd de hertog van Milaan door samenzweerders vermoord. Zijn broer Filippo wist de verraders te verslaan met hulp van Beatrice di Tenda. Zij had nl. als weduwe van een legeraanvoerder een compleet leger ter beschikking. Filippo huwde Beatrice, maar had 6 jaar later genoeg van haar. Hij beschuldigde haar van overspel, liet haar gevangen zetten, martelen en onthoofden. Dit gruwelijke historische verhaal gebruikten Felice Romani en Vincenzo Bellini voor deze opera. Zoals te verwachten valt, lopen de emoties in iedere scène hoog op. Om tegenwicht te bieden is 't decor sober en koel. Niets leidt af van de zanger die met kleine kleurschakeringen, versieringen en rubati alle emoties probeert weer te geven in Bellinis lange, lyrische melodielijnen. Het is een kunst die Edita Gruberova uitstekend verstaat. De diva is niet meer op haar top, maar tegenover een paar missers staan vele magische momenten. Michael Volle, Stefania Kaluza en Raùl Hernández zijn allen zangers die waardering verdienen." (C. Pull, VKZ)
Opname van de slotuitvoering van het Holland Festival in 1966, met Giacomo Aragall in de rol van Romeo en Margherita Rinaldi als Giulietta. Opvallende naam op de castlijst is die van Luciano Pavarotti als Tebaldi. Claudio Abbado leidt, het Residentie Orkest begeleid. Van Wikipedia: "In 1966 Claudio Abbado prepared a version for La Scala in which Romeo was sung by a tenor, Giacomo Aragall; the cast included Renata Scotto and Margherita Rinaldi alternating in the role of Giulietta and Luciano Pavarotti as Tebaldo. This version was also performed in Amsterdam, Rome and Philadelphia and at the 1967 Edinburgh Festival, but it is no longer used."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
