"Baba Sissoko is a descendant of a Malian griot clan and is a master on the tama or talking drum. In the past, Sissoko was a member of Habib Koite's band, but meanwhile, he relocated to Italy where he's now working on his solo career. For 'Three Gees' Baba invited Mah Doumba Koroba and Djana Sissoko, respectively his mother and daughter. And Antibalas-percussionist Fernando Velez and American blues/reggae musician Corey Harris also lent a hand. Sissoko describes his sound as Bambara mystic soul, and after listening to 'Three Gees' we can but agree. The cover of 'Three Gees' is reminiscent of vintage LP's from the nineteen seventies, and it's that vintage vibe Sissoko also manages to evoke in the songs on the album; the one time nice and funky like in 'Black Rock' or 'Kali Baba', then soulful like in opener 'Aiuladu' or even slightly psychedelic like in 'Dhe Dhe Dhe' with Corey Harris, and 'Il Faut Pas Ecouter' immediately reminded us of Amadou & Mariam. Groovy album!" (rebelbase.be)
Meesterpercussionist Baba Sissoko vertelt zijn verhaal op n'goni, tama, djembe en andere percussie-instrumenten, maar hij heeft tegelijk aandacht voor mooie melodielijnen die eveneens een aanleiding zijn voor stevige improvisaties. Het Malinese Bamako, de Niger en de Afrikaanse woestijn zijn sterk aanwezig in deze opnamen gemaakt door muzikanten uit Europa, Amerika, Afrika en Cuba. (ER, www.klara.be).
Baba Sissoko is een meester-drummer. Hij bespeelt de "talking drum" (tamani). Sissoko is geboren en ggetogen in Bamako, de hoofdstad van Mali. Van jongs af aan speelde hij de tamani en begeleidde de vrouwelijke griot (troubadour) tijdens bruiloften en bij ceremonies. In 1991 richtte hij zijn trio op, Baba Sissoko en Taman Kan, en begon samen te werken met Malinese en internationale topartiesten. 12 jaar lang speelde hij samen met Habib Koité. Eloi Baudimont is een Belgische componist, arrangeur en dirigent. In 2007 maakte Baudimont samen met Baba Sissoko de voorstelling Mali Mali. Op de DVD is te zien hoe een en ander tot stand kwam.
Een van de bekendste actieve WEst-Afrikaanse griots (ruwweg te vertalen als troubadour) is de Malinees Baba Sissoko. Door participatie aan een opera-project in Parijs, leerde hij Madou Sidiki Diabate en Lansiné Kouyaté kennen, bespelers van respectievelijk de kora en de balafoon - beide traditionele West-Afrikaanse instrumenten. De drie muzikanten bouwden snel een sterke muzikale band op speelden vóór en na de opera-repetities, zelfs in de pauzes, onophoudelijk samen. Haast ongemerkt ontstond het materiaal dat op het album Griot Jazz te horen is. Ze besloten een opnamestudio te zoeken in Parijs en kwamen zodoende bij toetsenist Jean-Philippe Rykiel uit. Tijdens de voorbereidingen in zijn studio raakte Rykiel echter ook als muzikant betrokken bij het project. Zijn toevoegingen vormen voor Westerse oren een mooi tegenwicht voor de traditionele Afrikaanse instrumenten en maken de plaat heel toegankelijk. Griot Jazz werd in één dag opgenomen en bezit daarom een prachtige organische spontaniteit. (JV Muziekweb)
"Born in Bamako (Mali), Baba Sissoko is the undisputed master of tamani (the original talking drum), that he started to play since he was a child (thanks to the teaching of his grand-father Djeli Baba Sissoko) Baba Sissoko plays also ngoni, kamalengoni, guitar, balaphon, calebasse, sildrum and he sings! He is from a great and ancient dynasty of griots from Mali." (Baba Sissoko).
"De Belgische meesterpercussionist Chris Joris en de Amerikaanse tubaspeler Bob Stewart slaan voor de tweede keer de handen in elkaar. Joris wist een impressionante loonlijst samen te stellen voor 'Rainbow Country': Fabian Fiorini speelt hier piano, Reggie Washington en Chris Mentens wisselen op bas, saxofonist en fluitist van dienst is Eric Person en de Afrikanen Baba Sissoko en Junior Mthombeni vullen Chris Joris aan met een extra batterij percussie. De eerder eenvoudige composities op 'Rainbow Country' baden in een intimistische, mystieke sfeer waar breekbare melodieën door ritselende percussietapijten dwarrelen. De dromerige verhalen die verteld worden, klinken open en doorleefd, maar jammer genoeg weet Joris niet in elk nummer evenveel dynamiek of spanningen te steken om haast drie kwartier te boeien. "Rainbow Country" is een pure plaat die Afrikaanse openheid en ingetogen jazz wil combineren tot kabbelende schoonheid. Het doel van Joris & co is zonder twijfel bereikt." (Kwadratuur.be)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
