Elementaire chicagoblues. Opnamen uit 1966 en 1968 van de gitarist/mandolinespeler/zanger, waarop hij begeleid wordt door Otis Spann (piano), Walter Horton en James Cotton (mondharmonica's). Youngs zang is doorleefd, maar laat steeds een aangenaam sprankje ironie horen. De begeleiding is spaarzaam en laat die stem op de voorgrond staan, al kunnen vooral de mondharmonica's met scheurende soli voor de dag komen. De door Young soms gehanteerde mandoline is een opmerkelijk contrast in deze urbane muziek.
CD uit 1999. Vier toppers op de blues-mondharmonica spelen hier samen, soms 'in duel', dan weer (vrijwel) solo, soms elkaar aanvullend, begeleid door een stompin' bluesband (gitaar/piano/akoestische bas/drums
"Cotton speelt al de blues sinds hij in 1954 op de mondharp blies bij Muddy Waters, ter vervanging van legende Little Walter. Aan dit album uit 1992 werken grootheden als Jimmie Vaughn (Fabulous Thunderbirds), Luther Tucker, Hubert Sumlin en Pinetop Perkins mee. Deze 2009-re-release bevat drie extra tracks. De grandioze opener is een heropname van Cottons klassieker "Straighten Up Baby". Vanaf dan wordt het een 'who's who' van de blues: een straffe cover van Muddy's "BLow Wind Blow" (die energieke pianorolls!), een topversie van "Three Hundred Pounds Of Joy" van Willie Dixon, een eerbetoon aan leermeester Sonny Boy Williamson in diens "Mighty Long Time" (uiteraard met weergaloze mondharmonica). En hoogtepunt: een intense en toch subtiele, haast ingetogen "Call It Stormy Monday". Zelfs na alle eerdere versies roert dit nummer van T-Bone Walker nog steeds tot in het diepst van je ziel. Wat Cotton ermee doet is fenomenaal. Ronduit geweldige plaat, onmisbaar voor iedere bluesliefhebber." (Marc Vos, Heaven)
Bluesman die bekend staat om z'n indrukwekkend-brullende vocalen, al komt dat op dit nogal indirect opgenomen album uit 1967 niet volledig tot z'n recht. Hij is overigens een virtuoos op de mondharmonica. Hij speelde bij o.a. Muddy Waters, voor hij dit solo-debuut maakte. Hij wordt begeleid door een uitgebreide band, met o.a. een prominente blazerssectie. In de meeste songs, in electrische Chicago-stijl, bouwt hij de spanning op naar een of meer verzengende vocale uithalen aan het slot.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
