"(...) In vergelijking met "Brightest Blue", haar vorige langspeler, herpakt de Britse zangeres zich op dit vijfde album. Het zwoele doch uptempo begin van “Midnight Dreams” zorgt voor een leuke start van de plaat. Het is een liefdesliedje over iemand die de zangeres energie geeft en voor elektriciteit zorgt. De muziek geeft ons dan ook de energie om te dansen. Dat er, voornamelijk tijdens het eerste albumdeel, op verschillende manieren wordt verwezen naar de nacht zorgt wel voor een toffe samenhang tussen de dansbare songs. Dat de teksten daar niet bijster origineel zijn zien we daarbij nog door de vingers. (...) "Higher Than Heaven" is dus geen hemels album, al bevat het wel een reeks toffe disco-achtige nummers waarvan je vrolijk wordt." (Dansende Beren; 3 uit 5 sterren)
"Stonden er op voorganger "Halcyon" nog mooie elektronische ballads en andere verrassingen, op "Delirium" gaat Goulding voor het eerst echt ongeremd voor het type dancehits dat haar groot maakte. Dat maakt dit niet haar beste, maar wel meest zelfverzekerde en stilistisch consistente plaat. Erg geslaagd zijn vooral "Keep On Dancin" en de single "On My Mind", vrolijke tracks waarin verslavende refreinen worden versterkt door simpele doch pakkende fluit- en gitaarloopjes. "Around U" heeft wat weg van Cults "Go Outside" en de synthpop van "Dont Panic" doet niet onder voor het recente werk van Chvrches. Dat het samengeknepen stemgeluid van Goulding het lekkerst klinkt in meervoud bewijzen de gelaagde refreinen van het mooie "Codes", "Dont Need Nobody" en "Love Me Like You Do", reeds bekend van de soundtrack van Fifty Shades Of Grey. Tegenover de stapel voltreffers staat helaas ook een handvol missers. Even zelf de troep eruit filteren, maar dan heb je ook wat." (Randy Timmers, Oor)
Heruitgave van "Halcyon" (2012), met veel extra nummers en remixen. En op deze Deluxe Editie staan op een tweede CD's nog weer wat éxtra extra's. Over dat "Halcyon" schreef Jasper van Vugt in OOR: "Tweede album van dame die hier vooral bekend is als het liefje van Skrillex. Hij ontbreekt op "Halcyon", dat haar verder van haar folksound laat afdrijven dan op het debuut "Lights" uit 2010, maar inhoudelijk sterker is. Dat bewijst ze al met eerste single "Anything Could Happen". Met zijn simpele refrein en herkenbare synthlijn is het een bonafide hit. Ze neemt en krijgt van co-producer Jim Eliot (Kylie, Ladyhawke) ook meer ruimte in de productie, waardoor ze iets minder overdondert, maar inhoudelijk meer overtuigt. Ze gebruikt haar stem vaak in de arrangementen, die zo meerwaarde krijgen."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
