"Blaudzun is een enorm actief en veelzijdig muzikant, "Latter Days" is zijn zevende studioalbum. Opener "Wicked Ball" is een nummer met een goeie beat die steeds iets dikker aangezet wordt. "Shades" is een van de eerder uitgebrachte singles met wat jaren tachtig-vibes. Een andere single was het zes minuten durende "Faint Of Heart". We horen licht echoënde vocalen, we horen viool; een zeer onderhoudende track. Het aanstekelijke "Better Man" – met The Cure-achtig gitaarloopje – bezorgt een glimlach die bijna niet meer verdwijnt. De plaat lijkt met heel veel plezier te zijn gemaakt en dat is ook weer terug te horen op het uit twee delen bestaande "Spark Chaser", een folky nummer met heldere zang en sobere akoestische gitaar. "Latter Days" staat vol met fijne popliedjes en eindigt met het nummer "Summer Song". Maar dat heeft een reden, luister zelf maar naar de tekst. "Latter Days" toont aan dat de alternatieve gitaarpop in Nederland allerminst dood is." (Nieuweplaat.nl)
"Dit vierde album van Johannes 'Blaudzun' Sigmond heeft alles wat "Heavy Flowers" had - en meer. Blaudzun blijft dichtbij het geluid van die succesvolle voorganger, maar voegt er toch genoeg nieuwe elementen aan toe om van frisheid te kunnen spreken: meer synthesizers en zwaarder galmende drumklappen, vooral. Belangrijk is de vaststelling dat het album opnieuw gevoelsmatige hits van "Elephants"-kaliber bevat: de titelsong, maar ook opener "Euphoria", "Halcyon" en "Streets Of Babylon", waarin Sigmond dichter dan ooit tegen Arcade Fire aanschuurt. Met de Canadese band heeft hij twee dingen gemeen: de ambitie om groots en dramatisch te klinken, maar ook het vermogen om bombast spannend en mooi te laten zijn, terwijl de melodie alle ruimte krijgt. De opmars van Blaudzun gaat door, dat kan niet missen. In Nederland en daarbuiten." (Menno Pot, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Krap 4 maanden na het eerste deel is er het tweede deel van Blaudzuns ambitieuze "Jupiter"-trilogie. Qua sound liggen de liedjes aardig in het verlengde van hun voorgangers: iets organischer en spontaner dan het zware bombast dat albums als "Heavy Flowers" en "Promises Of No Man's Land" kenmerkte, maar nog steeds frivool en rijk gearrangeerd. Ook de voorname rol voor de baritonsax is onveranderd, evenals de melodieuze kwaliteiten van de songs. Een logisch vervolg dus, maar geen simpele herhalingsoefening: daarvoor is de variatie in het songmateriaal veel te groot. Opener "When We Wrote This" is nog typische melancholisch Blaudzun, maar het superspeelse "Press On (Monday's Child)", het lekker hoekige "Outside The Lights Of The City" en het nog geen 2 minuten voortrazende instrumentaaltje "Manic Talk" laten elk een heel andere kant van Johannes Sigmond en zijn schrijftalent horen. Iets minder verrassend dan Part I, maar verder wederom een schot in de roos." (Martin Cuppens, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Dat Blaudzun een wielerliefhebber is mag inmiddels wel bekend zijn. Hij maakte Bon Voyage, de officiële song voor Le Tour Utrecht. Zijn liefde voor de koers bleef ook niet onopgemerkt bij de makers van de film Ventoux, want ook daarvoor werd hij gevraagd om de titelsong te schrijven met Powder Blue als resultaat. De single kreeg volop aandacht op 3FM (zes weken playlist). Powder Blue is tevens de allereerste release van Blaudzun die op 7" vinyl verschijnt.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
