Het drama van een moeder. Het Stabat Mater, over de moeder Maria aan de voet van het kruis waaraan haar zoon Jezus Christus stierf, behoort tot de oudste niet-bijbelse passieteksten. De auteur is nooit met zekerheid geïdentificeerd, maar moet in de dertiende eeuw in Italië hebben geleefd. De tekst is aangrijpend en roept op tot mede-lijden. NRC Handelsblad en Trouw presenteren samen een verzamelbox met 12 hoogt bijzondere Stabat Maters ( 7 cd)
Dubbele 10 voor zowel uitvoering als geluidskwaliteit) op Classics Today: "The Angeles String Quartet plays with far more vigor and passion than Decca's Aeolian or Naxos' Kodaly quartets, and with a richer, fuller sound than the otherwise excellent Tatrai Quartet on Hungaroton. They offer plenty of rhythmic energy, but never at the expense of the long line and a fine singing tone. In short, this set belongs in the collection of anyone who loves Haydn, chamber music in general, or string quartets in particular, and it's all been recorded with immaculate balances, a fine sense of presence, and genuine tonal warmth. We can only pray that it remains available long enough for music lovers to take note. Outstanding!" (klik op de link voor de complete tekst)
"Waarom is het niet eerder zo gedaan, vraag je je af als je deze Jahreszeiten hoort. Het vaak zo plechtig en massief uitgevoerde oratorium is ineens speelse toneelmuziek. Jacobs ontdoet Haydns werk van alle ernst en pretentie. De ouverture laat nog wat Maartse buien horen, een gure wind die in een onbehaaglijk g-klein door de bomen huilt, maar als boer Simon fluitend achter zijn ploeg het land heeft ingezaaid brengen vrolijk dansende kindertjes een eerbetoon aan de schoonheid van de ontwakende natuur. Ze memoreren bloeiende lelies, blatende lammetjes, zoemende bijen en fladderende vogels - alles door Haydn subtiel muzikaal geïllustreerd. In de zomer is er een misoogst (een indringend lamento) en de herfst beeldt Haydn uit met een drinkgelag bij een dans met doedelzak en trom. In de winter zitten de dames aan het spinnewiel en zingen een volksliedje. Het enige wat eigenlijk niet past in deze aanpak is het moralistisch slotkoor waarin ineens God van stal wordt gehaald." (Jos van der Zanden, Klassieke Zaken)
43 Symfonieën op 13 CD's - authentieke uitvoeringen op periode-instrumenten. "Alles wat typisch is voor Brüggen en zijn Orkest van de 18de Eeuw komt juist in de symfonieën van Haydn tot volle wasdom: afgewogen orkestspel en verfijnde kamermuzikale structuren naast pittige tempi en vrolijk pootje lichten. Zowel de Parijse als de Londense symfonieën zijn werken van een levensgenieter en Brüggen slaagde er als geen ander in om de verwondering, de vreugde, de melancholie en de schaterlach die dat met zich meebrengt vast te leggen op CD. Haydns vroegere opmaat tot zijn rijpere werk, de Sturm und Drang-symfonieën, nam Brüggen op even pakkende wijze op met het Orchestra of the Age of Enlightenment, waar hij al jaren vaste gastdirigent is. Deze gestructureerde uitingen van muzikale grilligheid vormen samen met de Parijse en Londense symfonieën een briljante overzicht van de man die de symfonie niet alleen tot kunst maar ook tot persoonlijk dagboek verhief. Begerenswaardige document." (Paul Janssen, Klassieke Zaken)
Luister-10, juli 2014: "Alexei Lubimov is een nieuwsgierige pianist. Altijd op zoek naar nieuwe invalshoeken op vertrouwde partituren. In die zoektocht spelen (eeuwen)oude instrumenten een cruciale rol. Debussy op een 100 jaar oude Bechstein, Mozart op een 200 jaar oude Walther, en hier Haydn op een tangentpiano. De tangent was rond 1800 modieus, maar werd snel ingehaald door de fortepiano. Nu bestaan er bestaan er nog maar zo'n 20. De tangent is het vervolg op klavichord en klavecimbel. De klank wordt veroorzaakt door een houten hamertje dat tegen de snaar slaat. Met een aantal hulpmiddelen kan de klank vervolgens gemanipuleerd worden. Een pedaal zorgt ervoor dat de snaren kunnen doorklinken, met een viltstrip kan de klank gedempt worden en met harde dempers kan een luit worden nagebootst. Op veel opnamen is de tangent niet te onderscheiden van zijn tijdgenoot de Hammerklavier. Maar hier haalt Lubimov echt het onderste uit de kan. De perfecte kennismaking met dit fossiele instrument." (Siebe Riedstra)
Haydn bereikte de leeftijd van 77 jaar en is een soort accolade in de muziekgeschiedenis. Als negenjarige zong hij bij de begrafenis van Vivaldi. Zijn vriend Mozart stierf achttien jaar eerder dan hij en hij gaf les aan de jonge Beethoven. De laatste dertig jaar van zijn leven was hij verreweg de beroemdste componist van Europa. Zijn gigantische oeuvre zit vol juwelen. Dit portret is geïllustreerd met muziekfragmenten. Bongers is presentator en programmamaker bij de concertzender. Voor het dagblad BN/De Stem schrijft hij concertrecensies van klassieke muziek en jazz. In het boekje is een lijst opgenomen met de persoonlijke Haydn-werken Top 20 van Thijs Bongers. (bron: Home Academy)
Concert, opgenomen op 28 en 29 juni 1986 in de Benediktijnse Abdij, Ottobeuren .
Jean-Guihen Queyras (Montreal, 11 maart 1967) is een Frans uitvoerend musicus met als specialiteit de cello. Hij werd in 1967 in Canada geboren. Op 5-jarige leeftijd verhuisde hij met zijn ouders naar Algerije, drie jaar later naar Frankrijk. Na een studie aan het conservatorium te Lyon vervolmaakte hij zich in Duitsland. Vervolgens studeerde hij bij Timothy Eddy in de Verenigde Staten die veel nadruk legde op de retoriek. Bij zijn terugkeer naar Frankrijk vervoegde hij zich bij het Ensemble InterContemporain van Pierre Boulez en het Musica Antiqua Köln. Daarmee zette hij zijn studietijd verder en startte hij een professionele carrière. (Wikipedia)
'Yo-Yo Ma and the English Chamber Orchestra, under the baton of José Luis Garcia, have produced what must be the most beautiful recording ever made of Franz Joseph Haydn's well-known Cello Concerto Number 1 in C Major (H 7b no 1). I've heard this work performed many times by many soloists and ensembles, often beautifully, but never better than on this recording. Every note that flows from Ma's bow is exquisitely formed. His phrasing is sensitive and deeply expressive, and he certainly is not afraid to take risks. The interpretation is fresh, dramatic, and daringly original. The orchestra's contribution is perfectly complementary. Yo-Yo Ma and the English Chamber Orchestra have breathed new life into this sometimes tired old chestnut'. (Bob Conway).
Zondag 18-10-2009 speelt Brautigam Haydn-sonates in het Muziekcentrum Enschede. "Listeners seeking all Haydn's solo keyboard music performed on a fortepiano in digital sound need look no further. Ronald Brautigam's 15-disc set contains everything the great Austrian wrote for the instrument: 63 piano sonatas and 25 miscellaneous works, plus The 7 Last Words in an arrangement authorized by Haydn. Thankfully, this has more virtues than mere completeness. Brautigam is a skilled pianist who makes the switch to fortepiano with no perceptible problems. Here, his touch is light, his tone strong, and his sound full without being clangorous. Beyond technique, Brautigam is also a talented interpreter and his playing here is ideally adapted to Haydn. His early sonatas are breezy, his middle sonatas witty, and his late sonatas are, in terms of style and substance, the equal of any Mozart ever wrote for the instrument." (J. Leonard, Allmusic; 4,5 uit 5 sterren) Door ClassicsToday (volg de link) bekroond met 2 tienen!
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
