Bevat ook (arrangementen van): Sancta Maria / Mascagni. Der Engel / Wagner. Frondi tenere... Ombra mai fu (uit: Serse) / Handel. Pieta, Signore / Niedermeyer. Domine Deus (uit: Petite Messe solennelle) / Rossini. Mille cherubini in coro / Schubert. Silent night / Gruber. Gloria a te, Cristo Gesu /J.P. Lecot. Adeste fideles. - 1. Ave Maria: Arr. / Giulio Caccini. 2. Ave Maria: Arr. / Charles Gounod. 3. Ave Maria: Arr. / Franz Schubert. 4. Panis angelicus: Arr. / Cesar Franck. 5. Stabat Mater: Cujus animam / Gioachino Rossini. 6. Requiem: Ingemisco / Giuseppe Verdi. 7. Ave verum corpus, KV.618: Arr. / Wolfgang Amadeus Mozart. - UITV.: Andrea Bocelli (tenor) ; Orchestra dell'Accademia Nazionale di Sancta Cecilia ; Myung-Whun Chung (dirigent). - Philips 462 600-2
"n 1863 schreef Rossini als zijn laatste van zijn ruim honderdvijftig in Péchés de vieillesse gebundelde miniaturen zijn Petite Messe solennelle voor klein vierstemmig koor van 12 leden, inclusief de vier solisten, twee pianos en een harmonium. Het was een opdrachtwerk van de graaf Michel-Frédéric Pillet-Will, bestemd om vertolkt te worden in de privé kapel bij hun Parijse woning. Die opdracht gaf de componist meteen een vrijbrief om zich te onttrekken aan de vroegere pauselijke oekase mulier tacet in ecclesiam, volgens welke medio tot de herroeping in 1967 (!) nog steeds geen vrouwenstemmen in de kerk waren toegelaten. Rossini wilde (net als bij die péchés) niet dat het werk werd gepubliceerd. Toen dat in 1869, een jaar na zijn dood, toch gebeurde, bevatte die eerste uitgave tal van fouten. Dirigent Simon Halsey gebruikt een recenter opgeschoonde uitgave van de New Oxford Library." (Jan de Kruiff, Musicalifeiten) Dit is de eerste opname van die nieuwe, zo origineel mogelijke uitgave, gemaakt in 1989.
Het drama van een moeder. Het Stabat Mater, over de moeder Maria aan de voet van het kruis waaraan haar zoon Jezus Christus stierf, behoort tot de oudste niet-bijbelse passieteksten. De auteur is nooit met zekerheid geïdentificeerd, maar moet in de dertiende eeuw in Italië hebben geleefd. De tekst is aangrijpend en roept op tot mede-lijden. NRC Handelsblad en Trouw presenteren samen een verzamelbox met 12 hoogt bijzondere Stabat Maters ( 7 cd)
Luister-10 in Luister 4/2007: "Waar Verdi scenisch al snel bol staat van de oubolligheden, lijkt Rossini legers regisseurs en decorontwerpers tot grootse daden te inspireren. Regisseur Pier Luigi Pizzi heeft zijn sporen in Rossini verdiend. De productie is geheel op de relatief sobere stemmen van Daniela Barcellona en Darina Takova geënt. Takova is zowel optisch als vocaal een aangrijpend mooie Amenaide. Dit is een meesterlijk 'Gesammtkunstwerk' van lang voordat Wagner er woorden voor had! Een klinkend bewijs dat ook nummeropera's je bij de keel kunnen grijpen. Zeker in deze fantastische beeld- en geluidskwaliteit." (René Seghers)
"LItaliana In Algeri is een uitzinnige komedie met een hilarische finale aan het eind van de eerste akte. De opera kent ook een aantal pittige coloratuurarias zoals Marilyn Horne kan beamen. In een interview op deze dubbel-DVD vertelt de Amerikaanse mezzosopraan dat ze graag mensen aan het lachen maakt, maar ze bekent dat ze bij deze opera van Rossini minder geniet op het toneel dan ze eigenlijk zou willen. Oorzaak? De gedachte dat ze in de laatste akte de aria Pensa Alla Patria moet zingen. Inderdaad kan je in deze voorstelling uit 1986 iets van gespannenheid bespeuren, maar Horne zet de rol van Isabella met veel gevoel voor humor neer. Tot slot staat haar interpretatie van Pensa als een huis. Het publiek in New York jubelt. Ze zijn dol op hun topmezzo. Het is dan ook Hornes 36ste voorstelling van deze opera aan de Met. De eerste keer dat ze er de rol van Isabella zong was in 1973, nota bene in dezelfde traditionele productie van regisseur Jean-Pierre Ponnelle." (CP, Muziekweb)
Rossini is tegelijkertijd een van de meest populaire en, gezien het groot aantal vergeten of zelden uitgevoerde werken, impopulaire componisten. Velen denken dat hij naast zijn Stabat Mater geen andere kerkmuziek heeft gecomponeerd, maar dat is niet juist. Zo schreef hij in 1863 (decennia na zijn populaire opera's) deze Petite messe solenelle, voor vier vocale solisten, koor, harmonium en twee piano's. Later maakte hij zelf een arrangement voor solisten, koor en orkest, die bekender is dan de oorspronkelijke. Deze dubbel-CD bevat een complete opname van die eerste versie. Het is een opname uit 1972, vertolkt door een top-bezetting, met o.a. Brigitte Fassbaender, Peter Schreier, Dietrich Fischer Dieskau en dirigent/pianist Wolfgang Sawallisch.
"Like all successfully filmed operas, Jean-Pierre Ponnelle's 1974 film of his 1972 La Scala production of The Barber of Seville weaves its magic on multiple levels: naturalistic lighting and camera-work which break through the invisible barrier of the proscenium arch and take the viewer to the heart of the action; wonderful casting and magnificent singing; opera singers who can act to the camera (Teresa Berganza, in particular, is luminous); and conducting which simply revels in the richness of a much-loved score (Claudio Abbado wrings every ounce of levity and brilliance from the music)." (Amazon-recensie)
What a pleasure to listen to Demetrio e Polibio, wrote major Italian daily La Stampa after the premiere of Rossinis very first opera at the 2010 Rossini Opera Festival in Pesaro, attributing it an undeniable fascination. The work was given its first performance in Rome in 1812. It is still unclear whether Rossini was 14 or 18 when he wrote it. The libretto is a far-fetched tale of feuding kings, mistaken identities, disguises and cruel fates typical of the late 18th-century opera seria. Young stage director Davide Livermore, heading a production of the Accademia di Belle Arti di Urbino, turns the libretto into a ghost story, setting the action behind the stage of an opera house, when everyone has left and all that remains are the spirits of an opera that yearns for the breath of life. Livermore creates an enchanting atmosphere that is given a perfect musical rendering by conductor Corrado Rovaris (Music Director of the Opera Company of Philadelphia) and the Orchestra Sinfonica Rossini. (bron: Arthaus)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
