"Eind mei 2024 bereikte Paul Weller de gezegende leeftijd van 66. De ‘modfather’ heeft er dan bijna vijftig jaar popcarrière op zitten. Ook al is Weller is niet meer de man die het huidige poplandschap mede vormgeeft, hij brengt nog geregeld albums uit, met hier en daar briljante popliedjes. En net als bij zijn voorganger "Fat Pop" uit 2021 put hij uit het britpoparsenaal waaraan hij zelf heeft bijgedragen. Al ligt de nadruk nu meer op luisterliedjes met het ritme van een kalme golfslag. Het zijn de knappe arrangementen en de instrumentele invulling die de liedjes helemaal afmaken. Op "A Glimpse Of You" klinkt Weller als Bacharach op volle kracht. De strijkers, de koortjes de vibrafoon, ze zijn minutieus mooi ingepast in een bitterzoet pareltje dat bescheiden flonkert. De emotionele urgentie mag er een beetje vanaf zijn, er is niets mis met fraai vormgegeven genieting." (Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
""In 2003 verzamelde Weller zijn mooiste outtakes en rariteiten op het driedubbelalbum "Fly On The Wall". "Will Of The People" is daarop het vervolg en bevat overblijvertjes uit de periode 2002-2021. Een fascinerende, drie albums vullende compilatie die ons alle uithoeken van het muzikale denkraam van Paul Weller laat horen. Gekkigheid (de jam "Super Lekker Stoned"), verjaardagscadeautjes ("Birthday" voor Paul McCartney), soulcovers ("How Sweet It Is"), dancetracks ("Cosmic Fringes"), onafgemaakte idee? waar meer in had gezeten ("I Spy", "Praise If You Wanna"), maar ook briljante liedjes die destijds niet op een album pasten en daarna zijn vergeten. In die categorie kun je je verbazen over "The Piper", "Into The Sea", "Oranges And Rosewater" en "The Ballad Of Jimmy McCabe". In weerwil van de titel is "Will Of The People" natuurlijk een set voor gevorderden. Maar voor de fan is het wel een mooi bewijs van de enorme creativiteit van Paul Weller." (OOR)|"
"Livealbums van Paul Weller zijn er al in overvloed, zowel akoestisch (Days Of Speed) als elektrisch en er was zelfs al eerder een Royal Albert Hall concert in 2008 uitgebracht. Toch is Other Aspects een welkome aanvulling, want Weller en band wordt aangevuld met een compleet orkest. Daarnaast ligt het accent op Wellers laatste plaat True Meanings waar maar liefst elf van de veertien songs op die plaat van worden gespeeld. Uiteraard horen we ook een bloemlezing uit de rest van zijn solocarrière met tracks als Wild Wood en You Do Something For Me als bekendste en die zich uitstekend lenen voor een arrangement met orkest. Ook spelen ze drie songs van The Jam en dan niet de meest voorspelbare. Neem bijvoorbeeld b-kantje Tales From The Riverbank dat hier in volle glorie te horen is. Verder hoor je nog Style Councils Have You Ever Had It Blue. Op zowel de cd als de vinyl versie is een dvd toegevoegd." (Platomania)
"Sinds de eerste single van The Jam uit 1977 is Paul Weller via The Style Council en diverse solohits uitgegroeid tot godfather der Britse pop. Hoewel hits en zijn klassieke albums al decennia achter 'm liggen, mag Weller bij iedere nieuwe plaat altijd wel op een geïnteresseerd gehoor rekenen. Toch is "Saturns Pattern" een ander verhaal. Weller grijpt terug op de psychedelische rock van de late jaren 60: brede koortjes, jengelende orgeltjes en echoënde en zelfs achteruit afgespeelde gitaarpartijen. Denk aan Sagittarius, Millennium en de eerste plaat van Crosby Stills & Nash, maar dan pittiger. Muzikaal herkauwen natuurlijk, maar omdat Weller flink wat lekkere melodielijnen uit zijn mouw heeft geschud zeer genietbaar. "Going My Way", "Im Where I Should Be" en "Phoenix" zijn aanstekelijke liedjes, waarin het popgevoel dat The Jam zo kenmerkte eindelijk weer eens doorklinkt. Zo valt ook op hoezeer Blur schatplichtig is aan Weller. De modfather heeft stiekem de lat een decimeter hoger gelegd." (Jan vd Plas, Oor)
"True Meanings markeert de zestigste verjaardag van Paul Weller. Het is een bijzondere plaat want geheel akoestisch. Natuurlijk heeft Paul Weller al langer de nodige akoestisch prachtsongs op zijn naam staan, wat dat betreft is True Meanings echt niet zon grote openbaring. Wat wel bijzonder is, is dat we hier 14 akoestische nummers op rij horen, slechts enkele malen door drums begeleid. De extra klankrijkdom komt echter van weldadige strijkers die dit album een bijzondere glans geven. Zodoende weet Weller een memorabele, klassieke singer-songwriterplaat af te leveren die een prominente plek mag opeisen in zijn imposante discografie." (writteninmusic.com)
"Op voorganger "Saturns Pattern" draaide hij de klok terug naar de late jaren 60 en de psychedelische rock waar hij als tiener naar luisterde. Een geslaagde exercitie, waarmee hij navolgers als Blur en Stereophonics behoorlijk uitdaagde. Ook nu grijpt hij terug naar stijlfiguren uit zijn tienerjaren: de rock van Traffic, de soul van Curtis Mayfield en de vroege funk zoals hij die hoorde op Blaxploitation-soundtracks. Nostalgie die vorm krijgt met het gastoptreden van de vermaarde soulzangeressen PP Arnold en Madeleine Bell (Blue Mink) in de sterke opener "Woo Sé Mama". Met leeftijdgenoot Boy George bouwt hij speels aan koortjes in het dansbare "One Tear". Bijzonder is het gastoptreden van de al geruime tijd gepensioneerde Robert Wyatt als zanger en trompettist in "She Moves With The Fayre". Meer dan zijn laatste platen is "A Kind Revolution" een liedjesplaat, met verhalende teksten en een heldere songstructuur - en is daarmee toegankelijker dan we de laatste jaren van Weller gewend zijn." (Jan vd Plas, Oor)
Paul Weller follows up 1998's "Modern Classics" compilation with a new companion best-of cleverly titled "More Modern Classics" that picks up where the previous set left off, collecting 20 favorites by the former Jam leader recorded over the past 15 years, including a brand-new single, Brand New Toy. The collection features material off the seven albums Weller has released since the year 2000, plus recent non-album singles such as Starlite and Flame-Out! The second disc in the deluxe set includes an additional 20 songs from that timeframe, while the third disc features a dozen radio-session recordings. (bron: Universal)
B-kantjes en obscuriteiten uit periode 1991-2000, eigenlijk in alle stijlen die we sinds eind jaren '70 van 'm kennen: van venijge rock tot soul-/rhythm & blues- geinjecteerde doorleefde pop en rock. CD3 bevat covers van o.a. Dylan, Beatles.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
