"Roos Rebergen is uniek, ook als mens. Neem de aanloop naar dit album. Ze worstelde met de ziekte van Roosbeef-bandlid Tom Pintens (die uiteindelijk in augustus 2023 zou overlijden). Ze voelde zich schuldig dat ze daarbij ook aan zichzelf dacht. Hoe nu straks zonder Tom? Ze sprak het uit, tegen Tom. Hij gaf uitsluitsel: doe wat je gevoel je ingeeft, zoek naar waar je zin in hebt en doe het allemaal naast elkaar. Rebergen belde Tim Vandenbergh, contrabassist en bezieler van het SunSunSun Orchestra, die zich graag beweegt tussen klassiek en experimenteel, en eerder studiowerk deed met Tamino, John Cale, Einstürzende Neubauten en Het Zesde Metaal. Met Rebergen selecteerde hij liedjes uit het oeuvre van Roosbeef en schreef nieuwe arrangementen voor louter stem, strijkers en Rhodes-piano. Haar bijzondere teksten en intonatie in een andere context, met een nieuwe dimensie. Ook dat orkest is groots; hoe het plukt, sierlijk slalomt, groovet en, bijvoorbeeld in "Rodeo", naar een climax werkt." (OOR)
Verhalende gedichten over onder andere opgroeien, relaties en familieleden.
""Bang Zullen Ze Leven" eindigt met een toevallig opgenomen scène in de studio. Roos Rebergen en André Manuel hebben een soort van slappe lach. Ze hadden het gerust achterwege kunnen laten. Dat dit album met plezier gemaakt is, hoor je aan alles. In de hiphop zou je dit een mixtape noemen: snel geschreven, intuïtief, spontaan. Het mooie aan dit soort albums is de puurheid, het daarmee samenhangende nadeel dat niet elk detail klopt. Het lijkt verdorie het leven wel: je kunt niet alles hebben. Al hebben die defectjes natuurlijk hun charme. Rebergen en Manuel kennen elkaar van kinds af aan. Dat wil zeggen: vanaf haar kindertijd; hij is ruimt twintig jaar ouder. Of het verbeelding is weet ik niet, maar ik meen die lange geschiedenis te kunnen horen. Er wordt niet afgetast, het voelt door en door vertrouwd. Dat kan ook door die ouderwetse gitaarsolos komen; Tjing Tjing maakt geen mode-muziek. Dit is klassiek rocken. Er zijn poëtische vondsten en sterke melodieën in overvloed, maar dat is niet de grootste kracht. Die zit m in de contrasterende stemmen van twee wederzijdse fans. In het aantrekken en afstoten. Ruimte nemen, ruimte geven en dat feilloos aanvoelen. Ik geloof dat zoiets vriendschap heet." (Klaas Knooihuizen, Oor)
Mini-album van De Staat-frontman Torre Florim in samenwerking met Roos Rebergen, zangeres van Roosbeef. Het album bevat zes nummers en de teksten van de liedjes zijn gebaseerd op gedichten van verstandelijk beperkte cliënten van zorgorganisatie Dichterbij. Dichterbij ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking en helpt hen met het nastreven van hun dromen. Torre Florim: Men had het gevoel dat er met de gedichten meer kon en moest gebeuren. Ik begreep dat direct: de gedichten die ik las waren zo puur en bijzonder dat ik meteen enthousiast was om er mee aan de slag te gaan. Bij veel gedichten had ik namelijk simpelweg het idee dat ik het zelf niet mooier zou kunnen zeggen. De samenwerking met Roos Rebergen kwam vrij spontaan tot stand. Ik kende Roos vóór het project nog niet eens zo goed. Maar toen ik ervoor gevraagd werd leek het me te gek om dit samen met haar te doen. Gelukkig bleek dat wederzijds en we zijn erg tevreden met het resultaat, aldus Florim.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.