"Wat James voor ogen heeft met het album "1978" wordt duidelijk met "Dark Side Of The Sun" ('een gebed voor mensen met een gebroken hart') en "Place Of Worship". Het zijn gospel-folkfusies met respectievelijke gastoptredens van de Congolees-Belgische rapper Baloji en de troostende Braziliaanse singer-songwriter Xênia França. De laatste twee nummers behoren tot James' meest diepgaande songs. Gesteund door alleen piano en strijkers levert hij een evenwichtige uiting van verdriet in "For Trayvon", waarbij hij in één regel meesterlijk overschakelt van een plechtige bariton naar een wanhopige falsetstem, die hij aanhoudt tot de fade-out. "Black Orpheus (Don't Look Back)" keert terug naar de ballad-modus met een filosofische blik op gezelschap. James keert dan terug naar zijn geboortestad Minneapolis voor "38th & Chicago", de plaats waar George Floyd werd vermoord. De energie neemt toe in dit tweede nummer dat is geschreven als reactie op een racistische moord." (AllMusic; 4 uit 5 sterren)
"Een beetje plechtig misschien, maar zeer fraai behandelt zanger José James Billie Holidays liedjes hier. Hij deinst ook niet terug voor het vertolken van haar beroemdste liedjes: "God Bless The Child" en "Strange Fruit". Zonder clichés benadert hij deze stukgezongen liedjes en geeft ze daarmee nieuwe glans. Belangrijk is ook de rol van pianist Jason Moran: een uitstekende keuze. Zijn spel is sober, wat samen met de rust die James' stem ademt, een mooi spanningsveld oplevert. Knap hoe José James zich steeds beheerst. Hij heeft wel eens krachtiger gezongen, maar als je goed luistert, hoor je veel nuances. Alles klinkt fluisterzacht en toch zeer intens. Zoals Billie Holiday zelf, alleen dan anders." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"No Beginning No End was Josés debuut voor Blue Note uit 2013. Wederom betreft het hier een debuut, maar nu voor zijn eigen nieuwe label, Rainbow Blonde Records. Opgenomen met studiomuzikanten van wereldklasse in Los Angeles en Brooklyn, en vergezeld van gasten als Laura Mvula, Aloe Blacc, Ledisi, Erik Truffaz en Hindi Zahra (om er een paar te noemen), levert José een meer dan waardige opvolger van die klassieker uit 2013 af. Dit album is weer zon verleidelijke mix van jazz, R&B, pop en soul, waar James patent op lijkt te hebben. Hij prijkt op de hoes met een weelderig afro-kapsel, dat zo uit de jaren 70 afkomstig lijkt, en de plaat is dan ook doordrongen van die typische 70s soul vibe. De meest opvallende cover is een uiterst soulvolle bewerking van Billy Joels Just The Way You Are, waarmee José dat nummer nieuw leven inblaast zoals hij dat vorig jaar ook zo mooi deed op zijn Bill Withers tribute-album." (Platomania)
"José James is gezegend met een warme, soepele stem. De muziek van de 39-jarige Amerikaanse zanger is combinatie van soul, jazz, R&B en drum 'n' bass en dus niet in één hokje te categoriseren. Het was aanvankelijk het plan om van dit alweer zevende studioalbum een dubbelalbum van te maken. Eén deel over de liefde, en een deel over de sociale onrust in onze huidige samenleving. Maar tijdens het werken aan de plaat nam de sociale onrust om hem heen dusdanig toe dat hij besloot om het alleen over de liefde te laten gaan. Niet dat het daarmee een mierzoete collectie is geworden, integendeel, alle aspecten van de liefde (ook de minder romantische) komen aan bod. De popinvloeden zijn wat prominenter aanwezig op het album in vergelijking met zijn voorgaande platen. Daarvan getuigen de effecten en de ombuigingen van de zangpartijen. Maar het afsluitende "Im Yours" is dan weer een verrassende piano ballad zonder veel opsmuk. En zo is er voor veel smaken wat te halen." (Luc van Gaans, Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
