Zo oom zo neef, Bruno Brel (1951) is in de voetsporen getreden van zijn oom en legendarische voorganger Jacques Brel. Op dit album viert hij de familieverbintenis door zowel uit eigen oeuvre als dat van Jacques te putten. Franse chansons door de familie die een extra laagje van Belgisch verdriet aan dit zo Franse genre weet toe te voegen. Hoewel dat bij de minder zwaarmoedig klinkende Bruno meer uit zelfspot lijkt te bestaan. (GR Muziekbank)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
