"De contrabas is meer dan een begeleidingsinstrument alleen voor Mats Eilertsen. In zijn trio gebruikt hij zowel klassieke als experimentele technieken om een solide basis neer te zetten, waar subtiel op ingespeeld wordt door pianist Harmen Fraanje en drummer Thomas Strønen. Het resultaat is deels lyrische, deels atmosferische muziek die anders klinkt dan je van een jazztrio zou verwachten. Mats Eilertsen is een veelgevraagd contrabassist in zijn thuisland Noorwegen en heeft bovendien een speciale band met Nederland: in het BIMHUIS speelde hij bijvoorbeeld in de bands van Wolfert Brederode en Joost Lijbaart. In zijn trio speelt hij met de Nederlandse pianist Harmen Fraanje en de eveneens Noorse drummer Thomas Strønen. Hun werk werd prachtig vastgelegd werd op het album And Then Comes the Night op ECM Records." (Website Bimhuis)
Dit is de tweede CD van de onorthodoxe cellist Ernst Reijseger met de Nederlandse pianist Harmen Fraanje en de Senegalese zanger-percussionist Mola Sylla. (met zowel Sylla als Fraanje had Reijseger trouwens al in diverse andere configuraties samengewerkt, HB) Grosso modo is dat wereldmuziek gekruid met improvisatie en jazz, maar niets is wat het lijkt bij Reijseger. Of toch deze keer? Het grootste deel werd op een enkele voormiddag uitgewerkt. We namen alles op met slechts één microfoon. Het zijn gewoon mooie liederen met een prachtige groove. Gewoontegetrouw brengt Reijseger ook in deze context muziek met een knipoog, letterlijk zelfs deze keer met de hoesfoto. Die vrouw stond als kind op de hoes van "Janna" (2003). Nu knipoogt ze als je op de website gaat kijken. (bron: Ernst Reijseger) Als je het doosje snel open en dicht doet, heb je met de CD hetzelfde effect.
"Pianist Harmen Fraanje, cellist Ernst Reijseger en zanger en percussionist Mola Sylla verstaan de kunst de luisteraar naar een andere, onbekende wereld te tillen waar avontuur een bevrijding is. Op hun derde album We Were There, uitgebracht door Just Listen Records, is dat niet anders. Fraanjes toon is luchtig en optimistisch; melodieën vinden dromerig en improviserend hun weg. Reijsegers cello schuurt, soleert en verbindt als basinstrument. Syllas stem en Senegalese teksten zijn ondoorgrondelijk en toch is de emotie voelbaar. Zelfs een bluesje aan de hand van snaarinstrument de xalam doemt op. We Were There is een boeiend klankspel van avonturiers. Een harmonieuze drie-eenheid die op wonderlijke wijze Afrikaanse en westerse muziek samenbrengt. Elk stuk wordt opnieuw vanuit de klei opgetrokken en mondt uit in een integere muzikale ontmoeting, indringend en diepgaand. Een prachtplaat!" (Jazzenzo)
Cellist and composer Ernst Reijseger crosses borders and creates his own sound world without barriers. Reiseger composed the soundtrack for Herzogs fantastic word of images, which he made under extreme circumstances in the largest salt desert on earth, the »Salar de Uyuni«, 3700 meter above sea level. Reijseger reveals a sheer infinite diversity featuring the Voches de Sardinna, the classical flute player Erik Bosgraaf, the jazz piano player Harman Fraanje from The Netherlands, the accordion player Luciano Biondini from Italy, the Scottish percussionist Alan 'Gunga' Purves, the classical Netherlands Wind Ensemble (NBE), and the voice from Senegal, Mola Sylla. Reijsgers orchestra with musicians from diverse cultural circles merged into one unit as it has rarely been heard before. Reijseger composes the whole soundtrack, he writes especially for each performing artist and he directs his ensemble with sure touch. His work combines different influences into a new whole. (bron: Winter & Winter)
Opname: 2008.\nMet voorwoord van Martin Bril, die vlak voor de release overleed. Vloeimans speelde vervolgens bij diens uitvaart. "Haast klassieke muziek. Met subtiel contrapunt, vloeiende harmonische wendingen, een open klankbeeld, het tintelende toucher van zowel Vloeimans (t) als Anton Goudsmit (g) en Harmen Fraanje (p). Ondanks het rustige karakter van dit concert, najaar 2008 in jazzclub Yoshis in Oakland, is de sfeer niet al te gewijd. Een gitaargruizeltje hier, een trompetspetterje daar en af en toe een stout nootje van Fraanje: Menselijke muziek - griezelig perfect, verpletterend mooi gespeeld. Je kunt alle verstand laten varen, maar dat gebeurt vanzelf, of je wilt of niet. De drie zijn meesters in het overbrengen van gevoel met bedrieglijk eenvoudige middelen waaronder meeslepende melodieën, om elkaar heen buitelende improvisaties en hoogst persoonlijke klankkleuringen. Je hoort geen instrumentalisten - je hoort alleen muziek. Dat is het hoogst haalbare." (Koen Schouten, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren)
"Hulde aan de Duitse regisseur Werner Herzog, die zijn soundtracks al jaren bij de Nederlandse cellist Ernst Reijseger pleegt te bestellen. Zo ook voor de documentaire "Cave Of Forgotten Dreams", waarbij Reijseger de jonge pianist Harmen Fraanje (1976) betrok. Die samenwerking beviel zo goed dat er een tweede album uit ontstond. Waar de soundtrack van typische Herzog-grandeur is voorzien, klinkt Down Deep als de intieme kamermuziekvariant. Met de Senegalese vocalist Mola Sylla werkte Reijseger eerder samen op het album "Janna" (2002). Zoals Sylla met enkele welgemikte vocale erupties toeslaat in "Amerigo" is van een huiveringwekkende pracht die de adem doet stokken. In het mystiek swingende "M'br" wordt duidelijk hoe goed Fraanje zich tussen de twee improvisatie-zwaargewichten Reijseger en Sylla thuisvoelt. "Down Deep" bevat in de rijke binnenwereld die deze drie heren exploreren een ongelofelijke suggestieve kracht. Intimiderend mooi." (Jaïr Tchong, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren)
"Een onbedorven, lieve plaat van de Noorse contrabassist Mats Eilertsen, die we kennen van bijvoorbeeld Yuri Honing en Tord Gustavsen. Eilertsen woonde een tijdje in Nederland en raakte bevriend met pianist Harmen Fraanje, die op deze plaat meespeelt. De sound is levenslustig en open, ook door spontane, ongetemde improvisaties. Eilertsen speelt creatief, fladderend en stoeiend en blijkt over lyrisch compositorisch talent te beschikken." (Tim Sprangers, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"De Noorse trompettist Arve Henriksen en de Nederlandse pianist Harmen Fraanje moesten elkaar wel een keer tegenkomen in de studio of op het podium. Beiden hebben een voorkeur voor impressionistische klanken en ze maakten allebei los van elkaar al opnamen voor het fameuze ECM-label, dat vooral toonaangevend is in het soort lyrische onderzoekingen waar de twee goed in zijn. Het klinkt allemaal prachtig. De trompet van Henriksen heeft zijn kenmerkende misthoorngeluid en de dromerige melodielijnen van Fraanje zijn vertrouwd sober, maar nooit voorspelbaar. De twee geven elkaar in de meestal betrekkelijk korte stukken alle ruimte en haken mooi op elkaar in. Het best werkt het zoekende samenspel in het wat langere door Fraanje gecomponeerde Redream." (Volkskrant; 3 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
