"Eindelijk een CD-release van dit het tweede soloalbum van Max Werner uit 1981, via het Amerikaanse Iconoclassic Records. De heruitgave bevat een lijvige hoestekst waarin uitgebreid de totstandkoming van "Seasons" wordt verwoord. Kortweg komt het erop neer dat de plaat pas gemaakt werd nadat de single "Rain In May" een hit was geworden. Dat was overigens drie jaar daarvoor al geschreven door producent Chris Pilgram, waardoor het plagiaatstempel (de song leek wel erg veel op "In The Air Tonight" van Phil Collins) in een ander daglicht kwam te staan. De muziek op "Seasons" wijkt behoorlijk af van Werners groep Kayak, ondanks dat zijn toenmalige bandleden medewerking verleenden. De plaat is behoorlijk elektronisch door het gebruik van geprogrammeerde drums die fraai tegenwerk krijgen van Werners dominante tomtomgebruik. De koortjes neigen daarnaast geregeld naar Beach Boys. Het album klinkt, mede door de uitstekende remaster van Wouter Bessels, helder en gedetailleerd." (Radio Xymphonia)
Max Werner (Hilversum, 29 december 1953) is de voormalige zanger, drummer en percussionist van de band Kayak. Hij heeft de groep samen met pianist Ton Scherpenzeel, gitarist Johan Slager en drummer Pim Koopman opgericht in 1972. Werner was zanger (en mellotronspeler) op de eerste vijf Kayak-albums. De band werd mede door zijn markante zangstem bekend. Later stapte hij over op de drums. Na het einde van de groep werkte hij onder meer als gastmuzikant bij andere artiesten. Zo speelde hij mee op "Land Of Tá" van Nadieh. Daarnaast werkte hij ook als postbode. Max Werner heeft vier soloalbums opgenomen, waarvan "How Can It Be... Like This?" het derde is.
Eigen CD-R van ons vinyl-archief-exemplaar. In het jaar dat hij zich bij Kayak achter het drumstel verschuilt en de zangmicrofoon doorgeeft aan Edward Reekers, is zijn stem wél te horen op z'n eerste solo-album. Het album bevat compacte symfopop, dat rechstreeks in de lijn ligt van het toegankelijkste Kayak-werk uit die tijd. Ook niet zo gek daar ook Kayak-collega Johan Slager promiment meewerkt aan het album. Hij speelt 'duizend-in-het-kwadraat' gitaren én basgitaar. Ook de melodieën hebben iets typisch Kayak-achtigs, ook al komen die bij Kayak meestal uit Ton Scherpenzeels pen en nu uit die van Werner zelf. Earth & Fire-leden Ab Tamboer (drums) en Jerney Kaagman dragen ook bij, de laatste in het gedragen duet "Tale Of Tenderness".
Max Werner was tot 1978 de zanger van Kayak, die in dat jaar bij die groep de microfoon overdeed aan Edward Reekers, om bij dezelfde band te gaan drummen. Want dat was toch oorspronkelijk zijn ding. Toch maakte hij al in 1979 zijn eerste soloplaat, waarop hij dus alweer als zanger te horen is. Groot succes volgde pas in 1981 met dit tweede album en vooral de hiervan getrokken single "Rain In May". Het Britse productieteam modelleerde die single (en een groot deel van het album) naar het enorme solo-succes dat jaar van een andere zingende drummer met symfo-achtergrond: Phil Collins. De opbouw vanuit zang met minimale ritmeboxbegeleiding tot een climax met elementaire, maar enorm knallende drums... het is "In The Air Tonight" all over. Effectief is het wel, en prima gedaan. Ook in de meer symfo-getinte nummers die meer doen denken aan Genesis t.t.v. "Duke" of moederband Kayak. Deze LP is ondanks de grote single-hit nooit officieel op CD verschenen. Vandaar dat we ons vinyl-exemplaar hebben overgezet op CD-R.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
