Drukte op voorganger "Another Life" (2015) Nick Magnus (met wie John ooit in de band van broer Steve werkte) een herkenbaar stempel, nu vertrouwt de fluitist op zijn recent gevormde John Hackett Band. De plaat heeft een nogal 'live-in-de-studio'-karakter. Resultaat is een gemoedelijk klinkend album met toch wel een duidelijke seventiesvibe. Zo zijn er passages die herinneren aan vroege Camel. Moderniteit zijn wel de elektronische sounds die Fletcher soms gebruikt in combinatie met z'n gitaar. Hackett is in veel songs als zanger te horen. Hij heeft een wat iele stem, die evenwel niet stoort. Er zijn daardoor wel tracks waar de fluit een bijrol in speelt. Broer Steve is alleen even te gast als mondharmonicaspeler. Het album opent en sluit met de twee langste stukken, die ook meteen het fraaist uitgewerkt en meest aansprekend zijn, waarbij het instrumentale "Wind Of Change" een jazzrock-inslag heeft. CD2 bevat een concertopname voor de Classic Rock Society, met naast eigen materiaal ook Piazzolla's "Libertango".
John Hackett is de jongere broer van gitarist Steve Hackett. Johns fluitspel is te horen op diverse albums van zijn broer. Zijn solowerk is veelal akoestisch en klassiek georiënteerd. Dit is echter een 'full blown' prog-georiënteerd bandalbum. Er zijn nogal wat overeenkomsten te horen met de recente albums van voormalig Steve Hackett-toetsenist Nick Magnus. Niet zo gek, want Magnus produceerde "Another Life", speelt keyboards en programmeerde de drums. Bovendien is net als op de platen van Magnus Steve Hackett veelal de gitarist van dienst. Die trekt bijvoorbeeld fel van leer in "White Lines". Wel is de muziek vaak iets lichter op de hand, minder zwaar symfonisch. Meer Barclay James Harvest dan old school-Genesis, zullen we maar zeggen. Dat wordt al in de hand gewerkt door John Hacketts zang. Die ligt prettig in het gehoor, maar is wel wat dun - zeker niet gedragen. Opvallend is verder de aanwezigheid van Anthony Phillips, die ándere Genesis-gitarist. John speelde in het verleden ook al op werk van Phillips.
De verstilde muziek van de Franse componist Satie uitgevoerd op fluit en akoestische gitaar. Geen symfonische rock dus dit keer, maar in feite een klassiek album.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.