"Halverwege Anouks nieuwe album leest een robotstem haar Engelstalige Wikipedia-lemma voor. Het contrast met de gezongen tekst die erop volgt, kon haast niet groter zijn. Volgens de robot is Anouk een zangeres met een lading hits, zelf zet ze een sterfelijke vrouw neer die geliefd wordt door de mensen die na haar overlijden achter zullen blijven. Haar boodschap aan hen: treur niet om mij, ik zal de wereld niet missen en we zien elkaar terug in het paradijs. Ze zegt te hopen dat haar teksten en muziek je in je hart zullen raken, dat haar album je de kracht geeft om cirkels te doorbreken, om een wereld te creëren waarin liefde kan bloeien. Of, zoals ze het in het begeleidend schrijven stelt: het leven is kort, enjoy! Anouk maakte "Deena & Jim" met het Praags Filharmonisch Orkest. De keuze voor het orkest is de juiste. De plaat heeft een prettig film noir-sfeertje en roept een wereld op vol nachtclubs, sepiakleuren en herfstblaadjes in het New York of Parijs van weleer." (Oor)
Op deze dubbel-CD staat een registratie van de concerten die Anouk vorig jaar gaf samen met Guidos Orchestra. Samen met het 40-koppig symfonisch orkest brengt Anouk haar nummers in speciale arrangementen. (bron: Universal)
"Dit is het eerste van de tweede albums die Anouk in 2016 uitbrengt (het tweede album wordt overigens wat meer underground). De titel verwijst naar de betrekkelijkheid van roem. Zoals vertrouwd zingt Anouk na de Nederlandse single "Dominique" (gelukkig) weer in het Engels. Opener (en single) "Run Away Together" zet de toon: veel dance-invloeden, maar wel met het typische geluid van Anouk. "Not A Lovesong" is uiterst commercieel maar ligt daardoor lekker in het gehoor, net als het door dameskoortjes gelardeerde "Wanna Little Something". De uptempo-nummers worden afgewisseld met typische Anouk-ballads, zoals de pianoballad "If I Knew". De melancholie van "Keeps Getting Better" is goed te verklaren: Anouk was in Parijs tijdens de terreuraanslagen en het nummer werd direct daarna opgenomen, hoewel er in de tekst weinig directe verwijzingen zitten. Opnieuw produceerden de Zweden Tore Johansson en Martin Gjerstad. Ze schreven ook mee aan songs, evenals in enkele gevallen Tobias Karlsson." (Ron Bulters, Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
