"De band van saxofonist Donny McCaslin vervulde een sleutelrol op David Bowie's laatste plaat "Blackstar". Die samenwerking veranderde McCaslin radicaal. 'Gooi alle remmen los, zei Bowie steeds. Mijn spel is gemener, vuiger en feller geworden.' Over het feit dat Bowie toen al behoorlijk tobde met zijn gezondheid, wil McCaslin niet veel kwijt: 'We zetten onze gevoelens liever om in muziek.' "Beyond Now" is daar het bewijs van, vindt McCaslin. Dat Bowie's "Warszawa" een prominente rol zou krijgen, stond snel vast. 'Die LP "Low" met die onheilspellend aanzwellende synthesizers bevat het soort elektronische muziek waar we allemaal van houden. Toen Jason het zoemende intro voor het eerst inzette, raakte ik in vervoering zoals ik dat zelden meemaak. Ik kan me in dat nummer echt compleet in mezelf verliezen.' Dat is te horen aan de spectaculaire versie op "Beyond Now". 'Het was alsof mijn gevoelens voor Bowie er in één lange solo uitkwamen.'" (uit het interview van Gijsbert Kamer met McCaslin; Volkskrant, 28/10/16)
"Drummer Mark Guiliana werd buiten de jazzwereld bekend dankzij "Blackstar" (2016), de zwanenzang van David Bowie. Hij speelde in de band van saxofonist Donny McCaslin, die door Bowie was gevraagd hem op die plaat te begeleiden. Zowel McCaslin als Guiiliana heeft veel aan de samenwerking te danken, en allebei zijn ze nog altijd lang niet van Bowie losgekomen. McCaslin heeft fraaie versies van Bowies "Warszawa" en "Lazarus" op zijn repertoire en "Jersey" van het Mark Guiliana Jazz Quartet sluit af met een bloedstollende versie van diens "Where Are We Now". Het is de finale van een sterke plaat, met voor driekwart dezelfde bezetting als op voorganger "Family First" (2015). Pianist Fabian Almazan vervangt Shai Maestro, wat mogelijk verklaart dat de piano wat frivoler klinkt en er in "Our Lady" zonnige latinklankkleuren opduiken. Guiliana is de baas hier, maar houdt de composities kort en kiest voor eenvoudige songstructuren. Zijn spel is onnavolgbaar. Virtuoos met verwijzingen naar hiphop en drum 'n' bass, maar altijd soepel en nooit opdringerig. Dat geeft andere bandleden alle ruimte. Nog meer dan "Family First" is "Jersey" een echt bandalbum. Jason Rigby speelt in "September" op z'n meest melancholisch en bassist Chris Morrissey weet als geen ander hoe hij de vreemde wisselingen van Guiliana moet volgen. Meeslepend wat dit akoestische kwartet neerzet. En die achtenhalve minuut "Where Are We Now?" vormen een van de mooiste jazzopnamen van het jaar 2017." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"De Tunesische zanger, componist en bespeler van de oed (Arabische luit) Dhafer Youssef laat jazz, wereldmuziek en avant-garde op unieke wijze samensmelten. De oed symboliseert de muzikale band tussen het oosten en het westen, omdat zowel de luit als de gitaar afstammen van dit sierlijke instrument. Dit zevende album van Youssef is zijn eerste met deze allstarformatie met o.a. de Amerikaanse jazztrompettist Ambrose Akinmusire en Aaron Parks, een toonaangevend pianist van de nieuwe jazzgeneratie. De uitermate boeiende wisselwerking tussen deze jonge jazzgiganten en in traditionele Sufi-zang en Arabische muziek geschoolde Youssef levert elf grotendeels instrumentale nummers op, die uitnodigen tot reflectie en contemplatie. Indrukwekkend hoe Akinmusire en Parks improviseren terwijl snaarvirtuoos Youssef klagerige falset-oerkreten uitstoot, die eenzaam in de lucht blijven hangen. Wat een stem!" (Bas Springer, Lust For Life; 5 uit 5 sterren!!)
Volgens De Volkskrant een van de 11 beste platen van 2015: "Drummer Guiliana speelde met bassist Avishai Cohen, maakte met pianist Brad Mehldau het sterke "Mehliana" (2014) en richtte een eigen label op, Beat Music Productions waarop hij zijn voorliefde voor hiphop, breakbeats en andere moderne dance botvierde. Voor zijn nieuwste plaat, Family First heeft hij een akoestisch kwartet geformeerd dat vanaf zaterdag voor drie optredens in Nederland is te zien. Dat resulteerde in een prachtband, waarin Guiliana niet eens het nadrukkelijkst aanwezig is. De moderne variant op het klassieke hardbopspel wordt door pianist Shai Maestro en saxofonist Jason Rigby zo knap beheerst dat Guiliana de teugels kan laten vieren. Acht eigen stukken, met steeds een andere sfeer en tempo, laten bloedstollend samenspel horen. De enige cover, "Johnny Was" komt van Bob Marley, maar die wordt met zo veel vuur gespeeld dat het lijkt alsof de versie van punkband Stiff Little Fingers ervoor model stond." (Gijsbert Kamer; 4 uit 5 sterren)
Brad Mehldau zocht voor Finding Gabriel zijn inspiratie in de bijbel. Dit atypische album beschrijft de zoektocht van de vereenzaamde mens naar de waarheid en naar een antwoord op levensvragen. Mehldau speelt piano, synthesizers, percussie, Fender Rhodes en zingt. Gastmuzikanten zijn onder andere Ambrose Akinmusire, Sara Caswell, Kurt Elling, Joel Frahm, Mark Guiliana, Gabriel Kahane, en Becca Stevens.
"David Bowie kwam de jazzband van Donny McCaslin, die hem begeleidt op het album "Blackstar" (2016), op het spoor dankzij Maria Schneider. Bowie is al jaren bevriend met deze orkestleider/arrangeur en vroeg haar met orkest in 2014 voor het nummer "Sue (Or In A Season Of Crime)". Ze raadde hem toen aan eens naar de band van haar tenorsaxofonist Donny McCaslin te luisteren. Het album "Casting For Gravity" (2012), waarop ook toetsenist Jason Lindner en drummer Mark Guiliana te horen zijn, gaf voor Bowie vervolgens de doorslag." (Gijsbert Kamer, Volkskrant) \n\n"Donny McCaslin is a strong musical personality and he always pushes himself into creative situations. For his 10th album as a leader, he absorbed influence from electronica acts Aphex Twin and Boards of Canada. The quality McCaslin hoped to appropriate from them related to the way textural backdrops can combine with straightforward melodic elements. With his electro-groove experienced musicians, McCaslin has an empathetic quartet." (Mike Shanley, JazzTimes)
"Tijdens de coronapandemie heeft drummer en componist Mark Guiliana zijn vrije tijd prima benut door aan nieuwe composities te werken. Toen de tijd weer rijp was voor live-optredens met publiek, kreeg hij een residentie aangeboden in de legendarische jazzclub Village Vanguard in New York. Het kwartet, dat naast Guiliana uit bassist Chris Morrissey, saxofonist Jason Rigby en pianist Shai Maestro bestaat, greep de kans aan om het nieuwe materiaal van de drummer in de praktijk te brengen. Hierna ging het viertal de studio in. Dat de omstandigheden ideaal waren en de musici in topvorm, maakt The Sound of Listening tot hedendaagse jazz van het hoogste niveau. De musici hebben zowel op individueel als persoonlijk niveau een perfecte balans gevonden: we horen vier instrumentalisten die prachtig samen kunnen spelen zonder hun persoonlijke geluid te verliezen. Zodoende is het resulterende album ook vrij letterlijk ‘het geluid van het luisteren’." (JV Muziekweb)
Opname: 2007
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
