"Het zou wat onzinnig zijn om te beweren dat "Ochestras" een Bill Frisell buiten zijn comfortzone laat horen, want een gitarist die zowel met Elvis Costello en Van Dyke Parks als John Zorn en Paul Motian allianties is aangegaan, deinst waarschijnlijk nergens voor terug. Maar feit is dat hij onder eigen vlag vooral in trio-verband heeft gewerkt en hij hier dus met drummer Rudy Royston en bassist Thomas Morgan respectievelijk het Brussels Philharmonisch en het Umbria Jazz Orchestra achter zich weet. Voor de arrangementen tekende veteraan Michael Gibbs, die in 1977 ook verantwoordelijk was voor de cinematografisch verantwoorde omlijstingen op Joni Mitchells "Don Juan's Reckless Daughter". Frisells delicate toonvorming komt voorbeeldig tot zijn rechts in deze belichting, al is het veelzeggend dat standards van Bill Strayhorn en Stephen Foster nu ongeveer eenzelfde uitwerking hebben als die oude protestkraker "We Shall Overcome"." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Het nieuwe album van gitarist Bill Frisell is het opnamedebuut van zijn trio met bassist Thomas Morgan en drummer Roy Royston. Op het album passeren oude en nieuwe composities, jazz standards, traditionals en originals de revue. Het is het resultaat van een intensieve samenwerking op het podium van de drie muzikanten gedurende de laatste jaren, maar gek genoeg niet eerder dan nu vastgelegd. Het resultaat is dan ook een hecht en intens gemusiceerd album met de onmiskenbare Frisell sound op de voorgrond." (Platomania)
"Vitale, vernieuwende en toch niet al te freaky jazz van saxofonist die Coltrane aan hiphop verbindt en zelfs verder gaat. Een van de belangrijkste nieuwe talenten van zijn generatie." (Joop van Rossem, Heaven; cijfer: 9-) \n\n"Wat een geweldige flow heeft deze man toch en wat beheerst hij een fijn spectrum aan emoties. Dit is zijn ode aan de hiphop en Freeman is de verwijzing naar Freeman Street, New York, waar Lewis begin jaren 90 met hiphop werd opgevoed. In het geweldige duo Jamaaladeen Tacuma en Rudy Royston, heeft hij de ideale ritmesectie om optimaal te grooven en knallen en dan weer te ontroeren. Een fraai rond verhaal, opgebouwd in 4 suites met een officieel Foreword en afsluitende Epilogue, steeds door breaks verbonden. Hoe goed Tacuma en Royston ook spelen, het is steeds Lewis die met zijn weergaloze spel de show steelt. Zijn virtuoze techniek gekoppeld aan het vermogen constant zichzelf uit te dagen maakt hem een echte grootheid. Geweldig album!!" (Dick Hovenga, WrittenInMusic; 4,5 uit 5 sterren)
Was te aanschouwen op North Sea Jazz 2015: "Altsaxofonist Rudresh Mahanthappa eert op zijn nieuwe album "Bird Calls" zijn grote held Charlie Parker. De jonge jazzmuzikant componeerde nieuwe stukken waarbij hij zich volledig liet inspireren door het werk van Parker. Voor elke compositie gebruikte hij een melodie of een solo van de legende. De saxofonist nam de stukken vorig jaar zomer op in Brooklyn en in diezelfde periode beleefde dit Charlie Parker Project de livepremière op het Newport Jazz Festival. Mahanthappa, die van Indiase afkomst is, put vooral uit de progressieve en klassieke muziek uit Zuid-India. In 2010 maakte hij zijn debuut met het album "Samdhi" dat erg goed werd ontvangen. In de jaren daarna werkte hij regelmatig samen met Screaming Headless Torsos-gitarist David Fuze Fiuczynski. Mahanthappa brengt een topband mee naar het North Sea Jazz Festival waar drummer Rudy Royston, pianist Adam O Farril, bassist François Moutin en pianist Matt Mitchell deel van uitmaken." Dit album werd tot beste jazz-album van 2015 verkozen door de invloedrijke Amerikaanse NPR Music Jazz Critics Poll 2015.
"Deze kwartet/kwintetplaat zal de wat avontuurlijker ingestelde mainstreamliefhebber zeker aanspreken. De groep die saxofonist Jon Irabagon hier ten tonele voert, is zijn working band en dat is eraan af te horen. Het viertal speelt fijne postbop waar de spetters vanaf vliegen. Op een drietal stukken komt gasttrompettist Tom Harrell laten horen wat een groot lyricus hij nog steeds is, zelfs in een uptempo-stuk als "Obelisk". Irabagon, die vooral tenor speelt, doet dat met een enorme autoriteit en dadendrang zonder dat dit leidt tot macho imponeergedrag, overigens. Wie Irabagon kent van Mostly Other People Do The Killing, zal dit allemaal niet zo vreemd voorkomen. Op sopraan klinkt hij ook vol, romig en overtuigend, hetgeen vooral opvalt in het duo met pianist Luis Perdomo, "Lost Ship At The Edge Of The Sea". De compositie, net als alle stukken op het album door de leider geschreven, klinkt als een standard, en dat zegt iets over de compositorische kwaliteiten van Irabagon." (Herman te Loo, Jazzflits)
Een van de bestsellers, eind november, in het Haagse Jazz Center, volgens Jazzflits 268. "This first trio album by in-demand drummer Rudy Royston (Bill Frisell, Dave Douglas, Ravi Coltrane, Branford Marsalis) features saxophone standout and Thelonious Monk Competition Winner Jon Irabagon, and bass virtuoso Yasushi Nakamura. This 13 track record is Roystons offering of hope and love with 11 originals and interpretations of Bill Withers "Make A Smile For Me" and Henry Purcells "Didos Lament"." (bron: Republic Of Jazz) "The energy packed into these performances is undeniable, but Royston and company don't put undue focus on power. Their connective thoughts are almost palpable, evident in their banter during post-bop forays, their constant groove calibrations, and their melodious side trips. This is a format that allows Royston to think bigger and smaller all at once. Royston revels in the opportunity to create with this trio, and it's a joy to bear witness to it." (Dan Bilawsky, All About Jazz)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
