Drie generaties sterke vrouwen in Spanje heten allen Maria.
"Lluís Llach i Grande (1948) is een Catalaanse singer-songwriter. Hij is een van de sleutelfiguren van de Nova Cançó, een muzikale beweging in Catalonië (Spanje), die in het midden van de jaren 1960, in de laatste jaren van de franquistische dictatuur (1939-1975) de popmuziek in de eigen taal tot een grote bloei heeft gebracht. Hij was zeer geëngageerd in de catalaanse beweging en vele acties voor een eigen Catalaanse staat. In het begin van zijn carrière had hij enorm veel last van de censuur en de totalitaire repressie. Van 1970 tot 1974 kreeg hij beroepsverbod in Spanje, omdat hij onder meer tijdens een concert in Cuba openlijk kritiek op de dictator Francisco Franco gegeven had en waarbij de Spaanse ambassadeur boos was weggelopen. Hij week uit naar Parijs waar hij in contact komt met Paco Ibáñez en Mikis Theodorakis wat leidt tot een vruchtbare wederzijdse beïnvloeding." (Muziekweb) Dit album (oorspronkelijk op lp in 1973) komt uit zijn Parijse jaren. (GR Muziekbank)
"Lluís Llach (1948) is een Catalaanse singer-songwriter. Hij is een van de sleutelfiguren van de Nova Cançó, een muzikale beweging in Catalonië (Spanje), die in het midden van de jaren 1960, in de laatste jaren van de franquistische dictatuur (1939-1975) de popmuziek in de eigen taal tot een grote bloei heeft gebracht. Hij was zeer geëngageerd in de Catalaanse beweging en vele acties voor een eigen Catalaanse staat. Een van zijn bekendste liederen is L'Estaca (1968) dat in 1978 in de Poolse transcriptie Mury de hymne van de vakbond Solidarność geworden is, later het lijflied van de Perpignaanse rugbyclub USA Perpignan geworden is en ten slotte tijdens de Jasmijnrevolutie in Tunesië de revolutionairen geïnspireerd heeft." (Muziekweb) Dit album is een registratie van een optreden in 1985 in het tot de nok gevulde stadium van FC Barcelona.
Llu? Llach i Grande is een Catalaanse singer-songwriter. Hij is een van de sleutelfiguren van de Nova Can?, een muzikale beweging in Cataloni?(Spanje), die in het midden van de jaren 1960, in de laatste jaren van de franquistische dictatuur (1939-1975) de popmuziek in de eigen taal tot een grote bloei heeft gebracht. Een van zijn bekendste liederen is L'Estaca (1968) dat in 1978 in de Poolse transcriptie Mury de hymne van de vakbond Solidarność geworden is en later het lijflied van de Perpignaanse rugbyclub USA Perpignan geworden is. (Wikipedia)|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
