"Esbjörn Svensson, the Swedish original who turned crossovers between jazz, pop and classical music into lasting art with EST, would have got around to this orchestral venture himself but for his accidental death in 2008. With its shapely themes, subtle pacing and big climaxes, his popular trios music was ideal material, eloquently confirmed here by arranger Hans Ek, the Royal Stockholm Philharmonic and four star jazz soloists, including brilliant Finnish pianist Iiro Rantala (Trio Toykeat). Svenssons own arrangement embellishes the rocking theme of "Dodge The Dodo", and the fugal EST favourite "When God Created The Coffee Break" has inquisitive woodwind lines crossing the Bach-derived bassline. Marius Nesets tenor murmurs amid pedal-steel glimmers on "Seven Days Of Falling", and Eks swooping flutes and deep strings sway over the characteristic smack and patter of original EST drummer Magnus Öströms brushwork on "Viaticum". Its all beautifully and devotedly done." (J. Fordham, Guardian; 4 uit 5 sterren)
"Het machtige geluid van bassist Arild Andersen is op zich al een traktatie, maar de Noor schrijft ook nog eens stukken die zo ruimtelijk zijn dat iedere noot voluit tot zijn recht komt. Prachtig is het contrast tussen het lyrische spel van pianist Helge Lien en de afwisselend warme en scherpe toon van saxofonist Marius Neset. Van begin tot eind worden op "Affirmation" de riante mogelijkheden van dit heerlijke kwartet optimaal verkend." (Trouw)|
"De Deense toetsenist Morten Schantz begon in 2005 samen met saxofonist Marius Neset en drummer Anton Eger JazzKamikaze. Eger speelt inmiddels in Phronesis, een van de betere jazzbands van nu, maar op dit ijzersterke album is het trio weer compleet. Eerst denk je onwillekeurig opnieuw aan Weather Report, omdat de sopraansax van Neset zo schatplichtig blijkt aan die van Wayne Shorter. En Joe Zawinul blijkt duidelijk van grote invloed te zijn op de elektrische sound van Schantz zelf. Maar de Deen weet wel degelijk iets nieuws neer te zetten. "Growing Sense" is een fraaie ballade en "Nuclear Fusion" klinkt welhaast paranoïde. Daartussenin zitten fraai opgebouwde nummers met veel ruimte voor improvisatie. En dat allemaal zonder bassist: het knappe is dat Schantz met zijn linkerhand bassynthesizer speelt terwijl hij met rechts op een van zijn vele keyboards de melodie uitzet. Die speelwijze staat garant voor een bijzonder, authentiek en bij vlagen nieuw geluid." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
