Box met complete symfonieën. Opnamen uit de periode 1981-1984.
"Uit het oeuvreoverzicht van Robert Schumann blijkt onmiskenbaar dat de piano zijn instrument is. Toch is Schumann bijna twintig jaar bezig geweest om een pianoconcert te schrijven. Het prachtige resultaat (Schumann ziet het als een combinatie van een symfonie, een concert en een grote sonate) bruist van energie. Isabelle Faust, Alexander Melnikov en Jean-Guihen Queyras besloten alle werken van Schumann voor piano, viool en cello op historische instrumenten te spelen. Het resultaat, begeleid door de Freiburger Barockorchester o.l.v. van Pablo Heras-Casado is intrigerend. Het album wordt afgesloten met het tweede pianotrio gespeeld door de drie initiatiefnemers. Schumann beluisteren op authentieke instrumenten brengt je zeker dichter tot de componist." (Wil Zenhorst, Platomania; cijfer: 8,5) "De mogelijkheden en klankkleuren van de Streicher-vleugel en de darmsnaren zullen zeker geïnspireerd hebben, maar het zijn toch vooral de kunst van deze musici. Ze staan ver boven de materie." (Machiel Swillens, Luister)
Luister-10 juni 2015: "Joseph Joachim, voor wie Schumann zijn vioolconcert schreef, bepaalde testamentair dat het werk een eeuw niet uitgegeven mocht worden. Hij meende de aftakeling van Schumanns geest erin te beluisteren en wilde de reputatie van de componist beschermen. In 1937 brak uitgever Schott met instemming van de erven Joachim de ban. Yehudi Menuhin zou de première verzorgen, maar de nazi's wilden een 'Arische' solist. En zo ging Schumanns vioolconcert, bijna 85 jaar na dato alsnog in première. Joachim had zich behoorlijk vergist, blijkt uit deze opname van Isabelle Faust en het Freiburger Barockorchester. Dit is de eerste CD in een serie waarin de pianotrio's van Schumann in bredere context worden geplaatst. Met Jean-Guihen Queyras en Alexander Melnikov maakt Faust kamermuziek waarbij je in de speakers zou willen kruipen. Teer en intiem tot groots en meeslepend. Altijd smaakvol en delicaat, zo nodig krachtig en virtuoos. Een live-registratie van het vioolconcert staat op de DVD." (Carine Alders)
"Het laatste deel van het Schumann-drieluik is af. Isabelle Faust en Alexander Melnikov zijn beiden al als solist(e) aan de beurt geweest. Nu isde beurt aan Jean-Guihen Queyras in het Celloconcert, maar ook de violiste en de pianist komen opnieuw aan bod. Een schitterende formule van Harmonia Mundi: de musici spelen telkens als solist in een concert maar ook als pianotrio met elkaar. Opvallend is het rustige tempo dat Queyras en dirigent Pablo Heras-Casado kiezen. Van het 'nicht zu schnell', dat Schumann in zijn partituur aangeeft, maken ze serieus werk. In het Freiburger Barockorchester hoor je Heras-Casado's ervaring in de historische uitvoeringspraktijk. Het klinkt weldadig transparant, met veel aandacht voor de sololijntjes. Queyras houdt de toon van zijn met darmsnaren bespannen cello mooi licht. In het Eerste pianotrio speelt ook Faust op darmsnaren en Melnikov op een fortepiano. Dat geeft de klank een prettig, ongepolijst randje." (Biëlla Luttmer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren) \nLuister-10, juni 2016: "Voor dit unieke project, dat hier al eerder enthousiast werd ontvangen en hiermee voltooid is, verdient dit dappere trio de oeuvreprijs." (Siebe Riedstra)
Wyneke Jordans en Leo van Doeselaar spelen op 13 maart 2015 werken voor piano vierhandig van Schumann in het Muziekcentrum in Enschede. Op deze dubbel-CD zijn ze te vinden, naast zelden gespeelde stukken van de componist, waaronder enkele plaatpremières. Ze worden hier vertolkt door het Duitse pianoduo Elena Margolina en Arnulf von Arnum.
Opname: 1970-1991
"Julian Prégardien is een avonturier. Zijn nieuwe cd, Dichterliebe, neemt Schumanns gelijknamige liedcyclus wel als vertrekpunt maar komt uit bij Prégardiens eigen visie op een liederenavond zoals die ten huize van de familie Schumann kan hebben geklonken. De tenor bestudeerde handschriften en verslagen van concerten en ontdekte dat Robert Schumanns echtgenote Clara, pianiste, middenin de toch al bondige Dichterliebe zomaar een deel uit Roberts pianocyclus Kreisleriana kon invoegen. Zo ver gaan Prégardien en de fortepianist Éric le Sage niet, maar hun afwisseling van soms nauwelijks bekende liederen en pianostukken, ook van Clara Schumann, intrigeert. Sandrine Piau leent haar ranke sopraanstem voor duetten met Prégardien. In een deel uit Spanisches Liederspiel bijvoorbeeld. Wie goed luistert, hoort in het vierde lied van Dichterliebe hoe ze heel zachtjes met Julian Prégardien Ich liebe dich meezingt. Wonderschoon." (Volkskrant)
Opname: 2008
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
