"Het lijkt een beetje ironisch dat een deel van de meest interessante en volwassen muziek van het Windham Hill-label werd geproduceerd ter begeleiding van kinderverhalen. Songs My Children Taught Me is een set van vier suites, elk bedoeld om het voorlezen van een klassiek kinderverhaal te begeleiden. Het eerste stuk, "The Steadfast Tin Soldier", combineert een martiale trompet- en drummotief met een rinkelende muziekdoosmelodie en een tuffende calliope. "The Emperor and the Nightingale" gebruikt gongs en fluiten om een uitzonderlijk lieflijke sfeer te creëren. Het hoofdthema van "Thumbelina" is een pastoraal, bijna spookachtig duet van hobo en gitaar; houtblazers blijven prominent aanwezig in het stuk. De mooiste momenten van het album vinden plaats tijdens "The Emperor's New Clothes", waarin Ishams vermogen om muzikale clichés (in dit geval renaissance-fanfare en dansvormen) te vertalen naar zijn eigen grillige, romantische stijl. Dit is kindermuziek waar volwassenen dol op zullen zijn. (allmusic)
Op 't ECM-label verschijnen altijd zeer bijzondere, moelijk plaatsbare, van een ongekende ruimtelijke sfeer doortrokken CD's. Deze, uit '87, is geen uitzondering. Vooral 't trompetwerk van Isham is zeer bepalend voor de sound.
Na het succes van de China-documentaire pakte Windham Hill-documentairemaker Dorfman het iets grootser en doorwrochter aan en vroeg trompettist/filmscoreproducer Mark Isham om een complete soundtrack te maken die aansluit op de beelden. Ditmaal zijn dit fraaie beelden van Tibet, van Tibetanen en hun gebruiken. Isham gebruikt veel synthesizers, maar speelt gelukkig ook regelmatig trompet om zo een sfeer te creëren die hij ook zo mooi toevoegt op bijv. het album "Secrets Of The Beehive" van David Sylvian (uit dezelfde tijd). Isham werd bereid gevonden om speciaal voor de DVD-uitgave een commentaartrack in te spreken. Het overweldigende en alomvattende, de perfecte beeld/geluid-synthese van Koyaanisquatsi en Powwaqatsi wordt niet geëvenaard, maar liefhebbers van die films zullen wellicht ook dit waarderen.
Gitarist Ray Russell, bassist Mo Foster en drummer Simon Phillips, alledrie graag gehoorde sessiespelers, vormden begin jaren '80 het jazzrocktrio RMS. Men trad aan met vierkoppige blazerssectie rond trompettist Mark Isham en speciale gast Gil Evans. Dielaatste, beroemd jazzorkestleider/arrangeur, speelt hier Fender Rhodes piano. Men speelt uiteenlopend werk: van eigen stukken tot (door Evans vaak gespeelde) Hendrix-songs. Enerverende jazzrock, vergelijkbaar met Phillips' latere successvolle albums.
De regisseur van de met een Oscar voor de beste film bekroonde film, Paul Haggis, werkt al jaren exclusief met Mark Isham. Deze is bekend van fraai trompetspel, niet alleen in films, maar ook voor o.a. David Sylvian. Dat doet hij hier juist níet: met allerhande electronica maakt hij 'scapes'. Ietwat ondefinieerbare, maar prachtig klinkende klanklandschappen, die het ene moment heel sfeervol, op andere momenten heel 'creepy' klinken, maar die ook iets organisch hebben, hoe electronisch ze ook zijn.
Soundtrack van trompettist/arrangeur Mark Isham bij de film van Robert Redford. De openingstrack is een variatie op 'Mack The Knife', gezongen door Lyle Lovett. Voor de rest vnl. swingende bigband-jazz, maar ook wat symfonische score-muziek.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
