"Nils Frahm lijkt in zijn slaap te kunnen componeren en dus brengt het Duitse pianotalent alweer een nieuw album uit. Deze keer gaat het zelfs om een dubbelaar, een collectie van 23 liedjes die de man tussen 2009 en 2021 opnam, maar die (meestal) geen thuis vonden op een van zijn andere albums. Het album zit daarmee ergens tussen een verzamelaar en een volwaardige studioplaat in. Frahm kuiste naar verluidt zijn archieven uit tijdens de lockdown toen hij op tientallen vergeten opnames stootte die kwalitatief wel hoogstaand waren, maar stilistisch niet op vroegere uitgaves pasten. Het valt wel meteen op dat Frahm de electronica schuwt op Old Friends New Friends en zijn typerende experimenteerdrang grotendeels achterwege laat. Vooral de geest van de impressionistische negentiende-eeuwse componist Satie lijkt op deze plaat rond te dwalen." (Dansende Beren)
Nils Frahm (Hamburg, 20 september 1982) is een Duits muzikant en componist woonachtig in Berlijn. Hij treedt op solo, maar ook in samenwerking met andere artiesten als Anne Müller, F.S. Blumm, Ólafur Arnalds en Peter Broderick. Zijn voornaamste instrument is de piano. Frahm staat bekend om zijn instrumentale, minimalistische en experimentele werken waarin hij (neo-)klassieke elementen mixt met elektronische muziek. Live improviseert hij delen van zijn show en maakt hij gebruik van experimentele instrumenten als toiletborstels. (Bron: Muziekweb).
"Van alle in rap tempo zeer populair geworden pianisten in de neoklassieke sector, is Nils Frahm misschien wel de interessantste. Zijn platen lijken net iets meer te schuren en te wringen dan die van label- en genregenoten als Peter Broderick en Ólafur Arnalds. Even met een paar net misse noten de luisteraar op het verkeerde been zetten, dat doet Frahm graag. Een aardig idee ook om een selectie liveopnamen, die hij de afgelopen twee jaar maakte, op CD te zetten. Juist omdat er live nog weleens iets misgaat, of omdat omgevingsgeluiden (hoestend publiek) met muziek interfereren. "Spaces" is een rijke collectie, die met een harde dub begint om via elektronische soundscapes uit te komen bij de ambient pianomuziek waar Frahm naam mee maakte. Fijn ook hoe hij soms lekker losgaat en even uit zijn comfortzone treedt en zo de steeds op de loer liggende kitschfactor vermijdt." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren) "Frahm is wellicht een bruggenbouwer tussen generaties." (Peter Bruyn, Lust For Life)
"Om maar gelijk duidelijk te zijn: Tripping With Nils Frahm biedt alles wat Frahm zon fenomeen maakt. Er is gewoonweg geen ander muzikant die de muzikale wereld tussen nieuw klassiek en electronic emotioneel zo natuurlijk weet te verwoorden als Frahm. Fantastisch opgenomen ook met een heel natuurlijk en warm livegeluid en een aandachtig stil dan weer zeer enthousiast publiek. Tripping With Nils Frahm is de live ervaring die je van Frahm hoopt te krijgen na zijn overrompelende All Melody live-concerten gezien te hebben. Het zijn bedwelmend mooie opnamen. Overrompelend mooi oprekken kan Frahm als geen ander. All Melody tracks als #2, My Friend The Forest en Sunson zijn daar mooie voorbeelden van. Tripping With Nils Frahm is een volmaakt live-album dat alles wat Frahm muzikaal zo intrigerend maakt, volledig herbergt. Een klassieker in spé." (Written In Music)
"De Duitser, die zijn neoklassieke muziek de afgelopen jaren meestal uit de piano liet vloeien, kiest [hier] voor elektronica, van synthesizers tot diepe echo-effecten. Opmerkelijk genoeg levert die muzikale omgeving zijn meest verstilde album op. Hoe je dat beoordeelt, zal afhangen van de manier waarop je luistert. De plaat duurt 3 uur en er staan tracks op van dik 20 minuten, waarin weinig gebeurt. Frahm schudt de hand van de ambientmeester Brian Eno, in uitgerekte geluidsgolven waarin je alleen profiel ontdekt als je er óók de tijd voor neemt en de hersengolven afstemt op de sonore klanken. Die overdreven lengte is daarvoor noodzakelijk: in vijf minuten bereik je geen verlichting. Als meditatieplaat is dit album erg geslaagd. De track Stepping Stone drijft met je gedachten mee, in lange brommende lijnen op synths en een harmonium, en de bubbelende bassen in Sheep in Black and White doen denken aan de betere dubtechno van het illustere label Chain Reaction." (Robert van Gijssel, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)|
"De jonge toetsenist/producer Nils Frahm maakt verstilde pianomuziek, met romantische improvisaties en vaak licht zwevende motieven. Samen met celliste Anne Müller verenigt Frahm licht klassieke solocello met minimal techno. Of polyfone, langzaam groeiende cellomelodieën met teder geritsel. Slechts tijdens "Because This Must Be" krijgen belletjes en een jeremiërende cello bruuske opvolging van een bombastisch schijnorkest. Wat voornamelijk bijblijft is die altijd warme, veelkleurige sound dankzij de welgekozen (elektrische) pianoklanken, gebruinde bas, vage kindergeluidjes, tsjirpende vogels, prettige tikjes en een bijna constant aanwezige ruis. Het klapstuk zit achteraan "7fingers". Als de vocalen van Andreas Bonkowski en de woelige beat zich net achter elkaar voegen na de uit frases opgebouwde cellomuur, zit het gevaarlijk dicht tegen Radiohead aan." (Tim Sprangers, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Morr Music serve up a gorgeous collaboration between Danish electronic trio System and German composer Nils Frahm. With a focus on deep, pensive atmospherics, Plus is a widescreen cinematic journey of an album with elegant, organic electronics as perfect accompaniment to Nils keyboard work. (...) Plus is a must for all fans of melodic electronica, Sonic Pieces releases, Alva Noto / Ryuichi Sakamoto, early 90s / 2000s electronica and, of course, Nils Frahm. Prior to release we are delighted to offer you a premiere of the shimmering track Piste." (inverted-audio.com)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
