"Ga op een drafje naar de platenzaak. Of je dit nou doet in je cowboyboots, te paard of in je truck, whatever; zolang je maar met een exemplaar van "Higher" de deur uitgaat. Countrygod Chris Stapleton zorgt met zijn outlaw swagger, gitaarskills, fantastische songwriting en zijn rauwe, maar loepzuivere stem opnieuw voor een heerlijke plaat. Als je denkt dat hij onderhand wel uitgespeeld zou zijn (een altaar in de Country Music Hall of Fame and Museum, 8 Grammy’s, 15 Acadamy of Country Music Awards en 15 Country Music Association Awards) dan heb je het mis. Draai je volumeknop open en knal zijn cowboygebrul ("White Horse"), stevige blues ("South Dakota") en rockgedreven westernmuziek ("Crosswind") je oren in. Laat je verrassen door soul- en gospelinvloeden ("It Takes A Woman") en ervaar het redneck zuiden van Amerika. Stapleton lijkt niet te kunnen missen: ook zijn vijfde album is weer stééngoed." (Platomania)
"Chris Stapleton moet met bijv. Kacey Musgraves en Brandy Clark, worden gerekend tot de in artistiek opzicht meest interessante muzikanten onder de nieuwe lichting countryartiesten. Zijn debuut "Traveller" legde de lat hoog. De opvolger komt in twee delen. Dit eerste werd geproduceerd door de momenteel veel gevraagde Dave Cobb (Jason Isbell, Sturgil Simpson, Mary Chapin Carpenter, Lori McKenna) en ligt veelal in het verlengde van die zo bewierookte voorganger, ofwel: geschikt voor liefhebbers van zowel traditionele als alternatieve country. Wel is gekozen voor een wat ingetogener, lomer geluid, waarin meer flarden uit de countryrock en de bluesrock uit de jaren 70 zijn te horen, zo langzamerhand het visitekaartje van Dave Cobb. Die heeft voor een betrekkelijk sobere instrumentatie en productie, waardoor de stem van Stapleton alle ruimte krijgt. Het is een wijs besluit, want hij zingt, hier en daar bijgestaan door echtgenote Morgane, werkelijk de sterren van de hemel." (Erwin Zijleman, De Krenten Uit De Pop)
"Onvervalste cowboy-romantiek. De duivel, de drank, ongebondenheid, hartzeer, wat wil je nog meer? Stapleton beschouwde zich in eerste instantie liedjesschrijver. Hij heeft eerst zijn talent aangewend voor collega-artiesten. Zijn stem heeft overigens dezelfde allure als zijn song schrijvende ambitie, en die is overweldigend. "Traveller" bevat geweldige songs, waarvan de titeltrack een instant klassieker is. Teksten waarmee je je kunt identificeren. Zoet, maar allerminst over de rand, en voor de volle 100 procent rechtstreeks uit zijn hart. Kun je het je voorstellen? Je rijdt door een woestijnlandschap, de zon komt op, en op achtergrond speelt "Might As Well Get Stoned". "Sometimes I Cry" dwingt je indirect de volumeknop tot ongekende hoogte te schroeven. Je wilt meeschreeuwen! En wanneer je beseft dat het nummer live op de plaat is gezet, groeit de bewondering. De meeste liedjes zijn van hemzelf, m.u.v. het van George Jones bekende "Tennessee Whiskey" en Don Michael Sampsons "Was It 26"." (Rein van den Berg)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
