Ik had niks met het Nederlandstalige Lied. Ja Shaffy natuurlijk en Vader Abraham, de Nederlandse Jacques Brel. Dat was het wel zon beetje. Maar toen ineens schreef ik dat liedje, "Late Ochtend", en dat veranderde iets. Het maakte de schrijver in me wakker en de zanger. Plotseling zag ik de mogelijkheid mijn schamele bestaan betekenis te geven met een nieuwe droom. Dat is belangrijk: je leven betekenis geven met een droom. Vanaf dat moment heb ik mijn gitaar niet meer losgelaten. Al 25 jaar lang werkt Roeka aan een indrukwekkend en omvangrijk oeuvre. Op "En Toen Ineens" heeft hij zijn meest dierbare nummers van zijn eerste 7 albums opnieuw gearrangeerd en opgenomen. Of zoals Alex Roeka zelf zegt: Naar mijn gevoel hadden veel nummers van die albums hun definitieve vorm nog niet gevonden. Die is door de tijd heen langzaam uitgekristalliseerd, zodat de tijd rijp was om ze opnieuw op te nemen. Gelukkig is dat nu gebeurd, zodat ik ze met een gerust hart aan de toekomst kan toevertrouwen. (bron: Excelsior/V2)
Ergens tussen bandoneon, accordeon en mondharmonica in: dat is het geluid van de vibrandoneon. Een curieus klavierinstrument, op dit album bespeeld door Cees Hamelink, ooit (in jaren vijftig) bekend geworden als jazzbassist. Hij speelde toen met onder anderen Louis van Dijk, en nu, vijftig jaar na dato, hebben de twee elkaar opnieuw gevonden. Van Dijk speelt nog steeds piano, Hamelink brengt de vibrandoneon mee, Reyer Zwart vult het duo aan op contrabas, en daaromheen wordt een gevoelige laag gelegd met violen, altviool en cello (in arrangementen van Zwart). Het album bevat muziek voor de maand september: gevoelige standards in een easy-listening jasje.
Verzameling gedichten van Freek de Jonge, op bijgaande cd voorgedragen (door hemzelf) en op muziek gezet.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
