"De jonge toetsenist/producer Nils Frahm maakt verstilde pianomuziek, met romantische improvisaties en vaak licht zwevende motieven. Samen met celliste Anne Müller verenigt Frahm licht klassieke solocello met minimal techno. Of polyfone, langzaam groeiende cellomelodieën met teder geritsel. Slechts tijdens "Because This Must Be" krijgen belletjes en een jeremiërende cello bruuske opvolging van een bombastisch schijnorkest. Wat voornamelijk bijblijft is die altijd warme, veelkleurige sound dankzij de welgekozen (elektrische) pianoklanken, gebruinde bas, vage kindergeluidjes, tsjirpende vogels, prettige tikjes en een bijna constant aanwezige ruis. Het klapstuk zit achteraan "7fingers". Als de vocalen van Andreas Bonkowski en de woelige beat zich net achter elkaar voegen na de uit frases opgebouwde cellomuur, zit het gevaarlijk dicht tegen Radiohead aan." (Tim Sprangers, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
De zussen Ada en Toni, beiden midden veertig, besluiten samen, na de dood van hun moeder, het ouderlijk huis op te ruimen en gedurende dit proces komen de zussen, die enigszins uit elkaar gegroeid zijn weer nader tot elkaar.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
