Opvolger van comeback-album '15 Minutes'. "Tijdloze liedjes met aanstekelijke melodieen die de beste elementen van Crowded House en Split Enz verenigen en steevast een slim akkoordje meer bevatten dan de concurrentie." (HvdH, Oor)
2012-heruitgave van het debuut van de Britse zanger/songschrijver/multi-instrumentalist. Met pakkende songs met opmerkelijk hoog muzikaal gehalte wist hij de wereld te veroveren. Twee van z'n grootste hits zijn op dit album te vinden: "Wouldn't It Be Good" en "I Won't Let The Sun Go Down On Me". Vermeldenswaardig is verder het feit dat hij vrijwel alle partijen van z'n zelfgeschreven arrangementen in z'n eentje inspeelde. Omdat hij in de armen gesloten werd door dezelfde pubermeisjes die weg liepen met bijv. WHAM! haalden velen die beweerden over 'goede smaak' te beschikken hun neus op voor het fenomeen Kershaw. Bij herbeluistering van deze toch behoorlijk tijdloze progressief getinte pop blijkt hoe ongelijk ze hadden. De tweede CD bevat de onvermijdelijke 12"-remixen, waarvan sommige inmiddels wel gedateerd aandoen, maar andere een verrassend andere blik op het origineel richten door bijv. specifieke gitaar-, toetsen- of baspartijen uit de mix te laten springen.
In 1984 was de Nik Kershaw-manie op z'n hoogtepunt door twee grote hits van zijn debuut "Human Racing", namelijk "Wouldn't It Be Good" en "I Won't Let The Sun Go Down On Me". Uit die tijd stamt dit TV-optreden (opgenomen in de Münchense Alabama Hall) dat zowel op de DVD als de CD staat. Kershaw maakte slim in elkaar zitten de popliedjes, die je met een beetje goede wil onder 'symfo-pop' zou kunnen scharen. Dit maakte dat zijn muziek niet alleen door pubermeisjes werd gewaardeerd, die zijn beeltenis naast Simon Le Bon op hun kamertjes hingen, maar ook door oudere collega's als Tony Banks, op wiens solo-platen hij later te horen zal zijn. In "Bogart" zit bijvoorbeeld een mooi gitaarduet met zijn sologitarist Keith Airey, waarbij opvalt dat de mooiste frases door multi-talent Kershaw (ooit gitarist van de jazzrockband Fusion) zelf worden gespeeld. Natuurlijk ontbreken genoemde hits niet, waarvan vooral (het later door o.a. Soulwax gecoverde) "Wouldn't It Be Good" maar niet wil vervelen. Verslavend knappe song.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
