Nadat deze androgyn klinkende jazzzanglegende door Lou Reed uit de obscuriteit werd getrokken (Scott was te horen op "Magic And Loss") maakte Scott zijn comeback op datzelfde grote Sire-label als waar Reed toen onder contract stond. Dit is de tweede weerslag van die comeback, in de subtiele handen van veelgevraagde producers Mitchell Froom en Tchad Blake (o.a. Los Lobos, Crowded House). "His abnormally high, nearly feminine vocals (the result of a rare disorder called Kallmann's Syndrome, which arrests development permanently during puberty) are even more dominant than usual on this program of standards; without strings arrangements, nothing gets between Scott and the sadness of songs like "It's The Talk of the Town" and "I'm Through With Love", both reclaimed from his brief '50s heyday. Milt Jackson's vibes drift through the tunes like snowfall, while the rest of the playing is so tight and sympathetic as to be invisible. This is exactly what many fans had long been dreaming of." (Dan LeRoy, Allmusic)
"In the late 1960s and early 1970s, Scott recorded some sessions for Atlantic that were either withdrawn from the market for legal reasons, or unissued entirely. "Lost and Found" couples five unreleased songs from a 1972 session with five tracks that were originally included on the 1969 LP "The Source" (which was available only briefly). Top talents like Richard Davis, Billy Cobham, Eric Gale, Junior Mance, and Ron Carter back Scott on these ballad standards, which are augmented by string sections. Scott's higher-pitched Ray Charles style (which sounds to most like a woman rather than a man) is in good form here, though the relentlessly slow tempos can enervate, and the routine choice of material is on the staid side." (Richie Unterberger, Allmusic)
Vlak voor de zanger z'n 80ste verjaardag bereikte, werd dit hartverwarmende muzikale documentaireportret van hem gemaakt. Door een zeldzame afwijking volgroeide zijn lichaam niet, waardoor hij niet alleen klein bleef, maar ook een engelenachtig stemgeluid behield. Zijn zangvermogens werden al vroeg opgemerkt en voor Savoy maakte hij in de jaren '50 prachtige opnamen. Grote fan Ray Charles tekende rond 1960 Scott voor zijn label en nam met zijn favoriete arrangeurs en topproducers een album op. De insteek: dé grote doorbraak. Helaas: door contractuele ellende werd de plaat meteen van de markt gehaald. Sindsdien bleef het sukkelen met z'n carrière. Begin jaren '90 kwam er een kentering, mede te danken aan promotiewerk van fan Lou Reed (Scott zong prompt op diens "Magic And Loss"). Eindelijk maakte hij platen voor een major label. Het hele verhaal van zijn leven en carrière komt hier aan de orde middels interviews met hemzelf, zijn zus en muzikale vrienden. Daarnaast zijn er vele muzikale fragmenten verwerkt.
"In 1962 Ray Charles signed one of his favorite singers to his label. He hired genial arrangers, Gerald Wilson and Marty Paich, and requested them to aim for the soft strings and muted horns, like classic Sinatra. With sensitive piano playing by Charles himself, "Falling in Love..." is Scott's best album; charming in its earnest feeling, deeply pained as a set of torch songs. Nothing here gets in the way of Scott's pure, angelic voice; he captures a range of love-struck emotions, from the sheepish depression to restrained hopefulness. He's in the best voice of his career, holding his tight vibrato perfectly for as long as needed and making either his high or low register sound like the only natural choice on every occasion. In one of the great tragedies of recorded music, however, his former boss, Herman Lubinsky of Savoy, claimed that he still owned Scott's contract. So the LP was removed from the shelves less than a month after release. It finally earned a limited re-release in 2002." (J. Bush, Allmusic)
Uit 1999. 'Little' Jimmy was toen 74, maar had nog immer z'n 'boyish' stem. Z'n interpretaties (hier o.a. songs van Lennon en Simply Red) zijn altijd eigenwijs, waarbij hij vaak ver achter de beat hangt, van z'n zware vibrato moet je houden.
Album uit 1996 van zanger met sopraanstem (een ziekte in z'n jeugd zorgde ervoor dat z'n stem nooit brak). Hier vertolkt hij gospelrepertoire in een behoorlijk zwaar aangezette productie van Craig Street (Cassandra Wilson, KD Lang).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
