"Derde studioalbum van de Malinese kosmopoliet, die in 2011 glansrijk debuteerde met "Fatou". Dat was een grotendeels akoestische aangelegenheid. Sindsdien evolueerde ze van een Afrikaanse Joni Mitchell in een eclectische entertainer met mondaine liedjes die nog immer Malinees erfgoed koppelt aan westerse muziek, al dan niet leunend op synthesizers. Dat leidt tot diverse soorten Afro: pop, beat, funk en folk. En in het extraverte buitenbeentje "Yada" rockt Diawara als een malle. Op "London KO" is ze gastvrij. Zo brengt Fonseca Cubaanse accenten aan in twee composities, rapt de Ghanees M.anifest en contrasteert de hese Amerikaanse soulzangeres Angie Stone met de helder zingende Diawara. Damon Albarn (ook co-producer van zes tracks) zingt lijzig mee in "Nsera", waarin Diawara zingt over vrijheidsdrang en de noodzaak voor Afrikanen om te streven naar zelfontplooiing en zelfbewustzijn. Van die kernwaarden is de Malinese zelf een uithangbord, getuige dit gedifferentieerde, fiere en aangename "London KO"." (OOR)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
