""Iconoclasts" is being trailed as pivot towards pop, which you could say is all relative. It is a long album – it lasts the best part of an hour and a quarter – but it feels crammed with sound. There are heaving synthesised drones, explosions of fizzing noise; cinematic orchestrations; and drum patterns that marry a ritualistic-sounding thunder to rhythms that variously recall the pulse of dance music, the glitterbeat stomp of glam, and even reggae. Von Hausswolff is less inclined to erupt into shrieks and ululations than she once was, but her singing still has a blazing forcefulness that cuts through the echo she is frequently doused in. It’s music that feels as if it’s in constant motion, amplified by the fact that the melodies, rich and beautiful as they are, seldom adhere to any standard verse-chorus structure: the songs here usually end up somewhere very different from the place they started. Indeed, its maximalism might be too overwhelming to take in one long sitting." (The Guardian; 5 uit 5 sterren)
"Anna von Hausswolff beleefde haar doorbraak in 2012 met het album "Ceremony", waarop een hoofdrol was weggelegd voor een immens kerkorgel. Op deze opvolger staat de doordringend dronende klank van het pijporgel wederom centraal. Daardoor roept de muziek van deze dochter van de vermaarde geluidskunstenaar Carl Michael von Hausswolff associaties op met de legendarische Velvet Underground-chanteuse Nico, die zich later in haar carrière op een harmonium begeleidde. De muziek van Von Hausswolff is net zo lijzig, al is haar stem lichter. "The Miraculous" trekt de lijn van "Ceremony" door, al zoeken zangeres en begeleiders met name in de lange nummers nadrukkelijker de grenzen op en verkennen ze nieuw terrein. Anna's stem, die soms langs de orgelpijpen hemelwaarts lijken te glijden, is bij vlagen dreigend en soms zelfs angstaanjagend. En dat is mooi. De hernieuwde kennismaking met de Zweedse is misschien minder spectaculair dan de eerste, maar minstens even goed." (Peter Bruyn, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Anna Michaela Ebba Electra von Hausswolff kennen we van bombastische gotische rock. De Zweedse voegt met All Thoughts Fly een bijzondere loot aan haar oeuvre. De plaat is volledig instrumentaal en gespeeld op een pijp orgel; zon majestueus instrument in oude kerken. Op dat orgel worden composities uitgevoerd van Von Hausswolff, geïnspireerd op een tuin in Italië dat Sacro Bosco heet. Die tuin is in de 16de eeuw aangelegd en staat vol met sculpturen van mythologische figuren. Het verhaal gaat dat de tuin is aangelegd in opdracht van Pier Francesco Orsini die er mee het verdriet van het verlies van zijn echtgenote probeerde te verwerken. De titel All Thoughts Fly verwijst naar de verbeeldingskracht waarmee de tuin is vormgegeven. En de plaat? Kippenvelverwekkende klanken in slepende statige composities, voer voor goths, liefhebbers van modern klassiek én kerkgangers tegelijk. Om gewoon een keer in een gekke bui keihard te draaien met een goed glas rode wijn." (MuziScene)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
