Drie complete albums op twee CD's. Het eerste album was een soort verkapte Byrds-reunie uit 1979. Verrassend aardig ook nog. Met de door Roger McGuinn geschreven hit "Don't You Write Her Off". Men dook al snel de studio in voor een opvolger, maar Gene Clark gaf er halverwege de opnamen van "City" de brui aan. Het album staat daarom op naam van McGuinn & Hillman, met Clark als 'special guest'. In 1980 was Clark helemaal van het toneel verdwenen en het derde album flopte ook nog. Het bevat dan ook geen tweede "Don't You Write Her Off", maar onderhoudende, doch niet bijzondere rock, met injecties uit southern- en countryrock.
2 LP's uit 1968/69 op 1 CD. Gene Clark van the Byrds en briljant gitarist/banjo-speler Doug Dillard van the Dillards. Clark had de grootste hand in de prachtige songs, gearrangeerd in bluegrass/country-stijl, een jaar voordat dat hip werd(!).
"Uit 1974, met z'n kamerbrede productie (gemaakt met een hele parade aan beroemde Westcoast-(sessie)musici) afwijkend van z'n doorgaans sobere, emotierijke albums. Het is z'n flirt met glamrock en barokke pop, al is deze smaakvol in evenwicht met countryrock. Een bonte aaneenschakelijk van hoogtepunten." (Heaven)
Het solodebuut van de zanger/gitarist/songschrijver die zojuist The Byrds had verlaten. Zijn voormalige Byrds-companen Chris Hillman en Michael Clarke doen wel gewoon mee op dit album én vijfsterrensessiekracht Leon Russell (die op enkele songs als bandleider fungeert). Het progressieve bluegrassduo The Gosdin Brothers verzorgt de vocale harmonieën. Achteraf grappig dat Clark, al vóór The Byrds dat met Gram Parsons deden, een brug probeert te slaan tussen psychedelische folkpop en country-muziek. Maar de tijd was er blijkbaar nog niet naar, want Clarks poging flopte indertijd genadeloos. Heruitgave door het verzamelaarslabel Sundazed, die bijna dubbel zo lang is als het orginele album.
"After two brilliant Dillard & Clark albums, A&M signed Clark to a solo deal. Okay, fair enough -- so far. In 1972, he delivered perhaps the finest album of his career, "Gene Clark", (also known as "White Light"). Excellent reviews in all the top magazines, including Rolling Stone. Guess what? Almost zero sales. Now, here's the follow up, almost equally - if not more - brilliant. Released only in Holland. Aside from containing some of Clark's finest tracks like "In a Misty Morning" and "Full Circle Song," this record contains two gems recorded with the willing participation of the other original Byrds. "One in a Hundred" and "She's the Kind of Girl" are so good that they would have easily stood out on The Byrds box set, had McGuinn elected to include them. Oh well, the music is still here -- an example of an artist who couldn't quite get in on with commerce. What a disaster. The man should be mentioned in the same breath as Neil Young. "Roadmaster" is one of many reasons why." (Matthew Greenwald, Allmusic)
"Deze DVD vertelt hoe de eens beste songwriter in The Byrds - zelfs Dylan keek tegen hem op - zijn carrière zo kon verpesten door een aaneenschakeling van slechte beslissingen, pech, gebrek aan ambitie en veel drank en drugs. Naast Hillman zien we ook David Crosby en Roger McGuinn en wat opvalt, zijn de warme gevoelens die Clarks ex-bandleden voor hem hebben. Allen geven ze hoog op over zijn talent, maar wat de film vooral blootlegt is waarom niemand begreep dat Clarks carrière zo jammerlijk mislukte. Zijn ex-vrouw (en moeder van zijn twee zoons) weet het als geen ander. Clark wilde vooral een kunstenaar zijn die geweldige songs schrijft. Zolang de royalties binnenstromen is er niets aan de hand, in de jaren 80 gaat het mis. Als Tom Petty zijn "Feel A Whole Lot Better" opneemt, beschikt hij over de financiële middelen die tot zelfdestructie en uiteindelijke dood in 1991 leidt. Onroerende film met unieke beelden en werkelijk iedereen - ook zijn zoons - komt aan het woord." (Bert Dijkman, Platomania; cijfer: 9)
CD1 van deze dubbelaar bevat 12 tracks, die daadwerkelijk opgenomen zijn in Ebbet's Field in Denver, in 1975. "Met slechts twee begeleiders (Roger White op gitaar en Duke Bardwell op bas) is Clark deze dag haast tegen de gewoonte in in topvorm. Hij heeft net zijn briljante plaat "No Other" (1974) afgeleverd en speelt naast een selectie van deze plaat ook veel van "Two Sides To Every Story" - de onderschatte opvolger van "No Other" die pas in 1977 zou uitkomen. Aangevuld met wat ouder solowerk en een uiteraard een paar Byrds-classics is dit een prachtige liveplaat die andermaal Genes geniale songschrijverstalent en diens fraaie, melancholieke voordracht daarvan onderstreept." (naar Platomania) CD2 bevat 16 studio-opnamen, aan de productietechnieken en instrumenten te horen uit de jaren '80. Waarschijnlijk betreft het outtakes of demo's. Enkele songs zijn in andere vorm bekend, zoals "Gypsy Rider", dat op een duo-album met Carla Olson, "So Rebellious A Lover"(1987), terecht zou komen.
Uitgebreid 2CD-carrière-overzicht van de man die midden jaren '60 begon in the Byrds en in 1991 overleed. Z'n licht-klagende stem is altijd uit duizenden herkenbaar. Naast materiaal van zowel groeps- als solo-platen ook enkele unieke tracks.
Niet voor instappers, maar zeer interessant voor liefhebbers van de muziek van de van The Byrds bekende zanger/gitarist/songschrijver. Dit album bevat namelijk 14 niet eerder uitgebrachte songs, die opgenomen zijn op verschillende momenten in de jaren '80. Het betreft sessies die alle onder leiding stonden van Clarks vaste muzikale partner en mede-songschrijver Pat Robinson. Onder de meewerkende musici bevinden zich o.a. bassist/zanger Rick Danko (The Band) en pianist/toetsenist Nicky Hopkins (o.a. van The Rolling Stones bekende sessiespeler). De songs varieren stilistisch van folky singer/songwritersongs tot tearjerkers en haast crooner-achtig materiaal tot swingende rockers - steeds van een prima basiskwaliteit. Vergeet niet dat Clark in die periode, ondanks de problemen met drank en andere drugs uitstekende platen maakte (met o.a. Carla Olson). De geluidskwaliteit wisselt wel sterk, van prima tot dof en jengelig. Vandaar de begin-opmerking.
Plaat uit 1987, 4 jaar voor Clark's dood. Heeft enerzijds een spontane huiskamersfeer, maar anderzijds een grote doorwrochtheid, met sterke liedjes van beiden plus fraaie covers. En hun gevoelvolle stemmen passen prachtig bij elkaar.
"This 1977 album was Gene Clark's last solo album for a major label. Signed to RSO Records shortly after his wildly experimental (and occasionally engaging) 1974 Elektra album, "No Other", which is often cited as his masterpiece, Clark and producer Thomas Jefferson Kaye released this. "Two Sides To Every Story" is a much lower-key affair, and it succeeds on many more levels than the more heralded "No Other". Clark's explorations into country music are much more at home on this album, as tracks such as "Mary Lou" and "Kansas City Southern" demonstrate. Oddly, one of the highlights of this record is a non-Clark composition, the traditional "In the Pines," which showcases Clark's brilliant (and underrated) vocal ability. The following year would see Clark team up with ex-Byrd mates Roger McGuinn and Chris Hillman on the forgettable McGuinn, Clark & Hillman project. "Two Sides To Every Story" shows Clark in full command of his awesome gifts. Essential for Gene Clark enthusiasts." (Matthew Greenwald, Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
