Nadat John Foxx in 1979 Ultravox verliet (voordat die band z'n commerciële doorbraak maakte) maakte hij enkele New Wave electropop-albums, om zich in 1985 uit de muziekwereld terug te trekken. In 1997 was hij terug, in duo met de electro-muzikant Louis Gordon. Het was de tijd dat kunstzinnige dance doorbrak onder een alternatief poppubliek, middels o.a. "Second Toughest In The Infants" van Underworld. Wij menen dan ook een duidelijk invloed van Karl Hyde en co. waar te nemen in het dansbare deel van dit materiaal. Daarnaast zijn er ook gewoon songs te horen met een elektronische aankleding, alsmede enkele klankschilderingen, al dan niet met minimale vocalen. In die beide gevallen springt Brian Eno als invloed in gedachten. Deze in 2009 verschenen dubbel-CD-editie bevat drie bonus-tracks op CD1 en een compleet live-album, opgenomen in 1997 tijdens de "Shifting City"-tour als tweede disc.
De voormalige Ultravox-man kwam in contact met ene Arnold Weizcs-Bryant: een verzamelaar van korte films. Hij heeft een gigantische collectie filmpjes van zeer diverse pluimage. Foxx fabriceerde hier een collage van en maakte er een score bij. En die staat op deze CD. Het is een bijzonder ingetogen, ambienteske synthesizer-score, met rustige melodieën en klankvelden die qua sound en karakter doen denken aan ambient-synth-platen van eind jaren '80.
Samenwerking van Ultravox-oprichter en synthipop-pionier Foxx met electrowizard Gordon. De aldus resulterende electropop draagt sporen Kraftwerk en Giorgio Moroder, met hier en daar invloeden uit industrial en techno. Ook voor liefhebbers van Gary Numan, OMD, Pet Shop Boys, Erasure.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
