De drummer maakte 2 eerdere platen onder de 'Fellowship'-vlag, in 1998 en 2000, met moderne jazz waar roestbruine invloeden uit americana in doorsijpelde. Acht jaar later is de naam veranderd in The Fellowship Band en heeft pedal steel guitarspeler David Easly de band verlaten. Naast gitarist Kurt Rosenwinkel 'vechten' Myron Waldon (as, bc) en Melvin Butler (ts) voor een plaats in de 'frontlinie'. Vooral Rosenwinkel bewijst in tracks als "Return Of The Prodigal Son" een gevarieerde, kleurrijke en gevoelvolle speler te zijn. Maar het draait vooral om het bandgeluid, dat ook zonder de jazzvreemde pedal steel bijzonder blijft. "There isn't a jazz record out there like this, and perhaps there won't be; this is the place where the argument stops: jazz is not only alive and well, it is on the verge of an entirely new adventure; this album is the aural proof of a new, exciting sound that offers new possibilities for jazz is in our midst. Brian Blade & the Fellowship Band are sounding its cry." (Thom Jurek, Allmusic)
"Broeierige swampblues, lichtvoetige folk a la Sonny Terry & Brownie McGee, de verhalende kracht van Mississippi John Hurt en diepe countryblues vormen de vertrekpunten van deze indringende 'young man's blues.'" (HvdH, Oor)
Hoewel later bekend met akoestische, in oude mississippi-blues gedrenkt werk (hij speelde mee in 'O Brother Where Art Thou?' en leverde ook muziek aan) speelt hij op dit debuut uit 1986 electrisch, rocky, funky en Hendrix-georienteerd.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.