De Ierse folkpopzangeres wordt nog steeds vooral geassocieerd met haar debuutsingle ""Only a Woman's Heart", meteen haar grootste hit. Ze bleef echter gestaag aan een oeuvre van verzorgde folkpopplaten bouwen, die steeds per album een ander stilistisch accent hebben en altijd bijzonder fraai zijn opgenomen. Dat geldt ook voor dit achtste album, uit 2010, dat ook weer is uitgebracht als hybride SACD. Niet voor niets koos het blad Hifi+ Magazine dit album tot 'Record of the year'. Ze werkt hier met begeleiders uit zowel de rock- als de folkwereld, met een verleden uiteenlopend van Idlewild tot Sharon Shannon. Eén van de songs schreef ze met ex-Beautiful South-lid Dave Rotheray, ook covert ze "Good Times" van Sam Cooke.
Voor dit album koos de Ierse folky singer-songwriter Eleanor McEvoy songs van haar eerdere platen, die ze hier akoestisch en in haar eentje vertolkt. Meestal met gitaarbegeleiding, een enkele keer zelfs a capella. Het resultaat is steeds intiem, alsof ze voor je zit, soms zelfs ronduit aangrijpend te noemen. Haar repertoire leent zich goed voor zulke uitvoeringen en de songs worden er alleen maar intenser van.
De Ierse zangeres/songschrijfster weet ieder album z'n eigen karakter te geven. Zo maakte ze platen met een traditioneel folky of een meer jazzy en bluesy stempel. Dit is waarschijnlijk haar meest catchy en poppy album vol direct aansprekende, folkpop-getinte songs. Denk aan jaren '80-werk van Suzanne Vega, sommig werk van Sarah McLachlan... Zoals we intussen van haar gewend zijn opnieuw een prachtig opgenomen SACD, die ook in gewone CD-spelers al kristalhelder klinkt.
De folkpopzangeres laat zich op hier inspireren door de streek Wexford in Zuid-Oost Ierland. De spaarzame begeleiding, met speciale rol voor pianist Brian Connor, heeft een live-in-de-studio-sfeer. Met compositorische hulp van oa Lloyd Cole.
"Propvol uiterst fraaie composities, die ook tekstueel veel te bieden hebben. Ze beperkt zich niet tot haar Ierse roots. Af en toe is trompet (Mark Isham), viool en cello te horen." (PM)
"Slaat op deze Rupert Hine-productie nieuwe wegen in. De triphop-achtige, elekronische ritmische benadering gaat prima samen met orkestrale arrangementen. Met haar Keltische stemgeluid trekt ze de songs overtuigend naar zich toe." (OK, Oor)
Na een Iers-traditioneel album nu een duik in jazzy, bluesy werelden. Contrabas, piano, trompet, akoestische en electrische gitaar en heerlijk zang blenden in 10 originals, 2 covers en een traditional. Subtiel en fantastisch opgenomen.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
