Begin september 2016 was Damian Wilson met zijn band in akoestische setting te aanschouwen in de Almelose NAXT Stage. Hij presenteerde daar dit vierde soloalbum. Wie Wilson kent van de voornamelijk in progmetal grossierende groepen Threshold en Headspace, adviseren we toch even vóór te luisteren, want zijn solowerk is een stuk softer en poppier. Het is echter geen akoestisch album, wat je naar aanleiding van het optreden misschien mocht denken. Het album opent met de extreem zoete single "Thrill Me", maar bevat verder vooral vlotte melodieuze liedjes, waarin Damians indrukwekkende stembanden centraal staan. Hij klinkt hier vrijwel aldoor goedmoedig en warm en zoekt niet zoals regelmatig bij Headspace de verre uitersten van zijn bereik op. Af en toe krijgen de muzikanten wat ruimte, vooral gitarist Bill Shanley en producer/multi-instrumentalist/arrangeur Andrew Holdsworth. Enkele van de meest bezielde songs zijn het folky "Written In Anger" en het emotionele "I Won't Blame Life".
Optreden uit 2000, van de Yes-toetsenist met rockband, met daarin ook zoon Adam (tevens toetsenist) en zanger Damian Wilson. Laatstnoemde bezit een stem met scheepshoorncapaciteiten en zong eerder bij o.a. Landmarq en Threshold. Hij kan zich o.a. uitleven in de Yes-klassieker "Starship Trooper". Natuurlijk is er vooral ook veel instrumentaal geweld te horen, vol vingervlug toetsenwerk. Flinke lappen van 's mans bekendste albums (het seventiestrio "The Six Wives of Henry VIII", "Journey to the Centre of the Earth" en "The Myths & Legends of King Arthur & The Knights of the Round Table" komen nog immer voorbij. Naast vele toetsencapriolen is er een niet al te bescheiden rol voor gitarist Ant Glynne. Er is een bonus-CD bijgevoegd, "The Official Bootleg - Live In Birmingham", met helaas ook een geluidskwaliteit op bootlegniveau. Op de setlist staan zowel een Stones- als Beatles-cover ("Paint It Black" en "Eleanor Rigby") in vrij radicaal ander arrangement, met vocalen van zangeres Chrissie Hammond.
De Britse zanger kwam voor het eerst in de picture als frontman van de symfonische rockgroep Landmarq. Hij viel meteen op door z'n melodieus-soepele zangstijl, maar vooral ook door het enorme volume dat hij (zuiver!) kon produceren. Erg geschikt voor een heavier genre. Al snel kon hij dan ook aan de slag bij progmetalband Threshold, maar de slag om de opvolging van Bruce Dickinson bij Iron Maiden verloor hij van Blaze Bailey. Nadien was hij ook regelmatig te horen op diverse heavy progprojecten van Arjen 'Ayreon' Lucassen. ...Maar hij hij heeft ook een softere kant. Dat bleek al uit z'n solodebuut "Cosmas" en aan z'n medewerking aan diverse musicalproducties. Op dit album laveert hij tussen catchy melodieuze popnummers en symfonischer repertoire (letterlijk, want er doet een heus orkest mee!) met steeds ook een hoge popsensibiliteit. Een goedmoedig Damian-'lite'-album derhalve, waarop hij (opnieuw) de veelzijdigheid van z'n zangcapaciteiten aantoont. Bonus is een sampler met songs van andere Wilson-releases.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
