Begin jaren '70 had Mayall na vele Bluesbreakers-bezettingen de blik helemaal op Amerika gericht. Natuurlijk speelde hij altijd al Amerikaanse bluesmuziek, maar nu ging hij ernaartoe om met Amerikaanse musici te spelen. Op dit album uit 1972 doet hij dat met jazzmusici, waarvan trompettist Blue Mitchell de bekendste is. Muzikaal blijft de basis bestaan uit blues en boogie. In de soli verraden de musici, waaronder ook saxofonist Clifford Solomon en gitarist Freddy Robinson hun afkomst. De live-sfeer (de opnamen zijn gemaakt tijdens optredens in Boston en New York) verlenen de muziek een extra energetische lading.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
