"De instrumentale spacerock van Quantum Fantay wordt meer dan eens met die van Ozric Tentacles vergeleken. Nu is mijn Ozric Tentacles-kennis een jaar of twintig geleden blijven steken, dus daar kan het aan liggen, maar als dit op Ozric Tentacles lijkt, is het toch Ozric Tentacles met een flinke portie peper in de reet. Bridges of Kukuriku vermengt namelijk de klassieke psychedelische en spacerock-elementen (de toetsen, de fluit, de repeterende en zweverige klanken en dito ritmes) met elektronica en bij vlagen heus rock-spierballenvertoon. Zo zijn Steve Hillage, Jean-Michel Jarre en Tangerine Dream nooit helemaal uit beeld, maar Djam Karet, Phideaux en het oudere werk van Porcupine Tree evenmin." (Casper Middelkamp, Progwereld)
Tip in iO Pages 132: "De droom van deze Belgische spacerockers moet werkelijkheid zijn geworden, namelijk spelen met gitarist Ed Wynne van Ozric Tentacles, het grote voorbeeld en muzikale idool van de Belgen. Ook al klink je nog zo als de Europese versie van deze oorspronkelijk Britse en inmiddels naar Colorado verhuisde spacehippiegroep, er gaat toch niets boven 'the real thing'! Of toch wel? Als je naar "Dancing In Limbo" luister, klinkt het zese album van de Belgische Ozrics - mede door de inbreng van Ed Wynne - eigenlijk beter dan "Technicians Of The Sacred", de 2015-plaat van Ozric Tentacles. En dat is knap want die plaat is ook al niet misselijk. Quantum Fantay slaagt er echter in de spacerock melodieuzer en daarmee lekkerder te laten klinken dan zijn grote voorbeeld. Daarmee brengen de Belgen je met vier lange tracks, die elk elf minuten klokken, in een mooie trance. Met "Dancing In Limbo" van het viertal weer iets dichterbij: meer klinken als de Ozrics dan de Ozrics zelf. Space on!" (André de Waal)
Zevende studio-album van Belgische spacerockband. "...Klinkt weer gewoon op en top als... Quantum Fantay. Als er ergens meer nadruk ligt op dit album, dan is het een groter spacerockgehalte, van de zweverige soort. Dat komt door de sterke rol van bandleider Pete Mush' toetsenspel, de terugkeer van de fluit en het gitaarwerk dat doet denken aan dat van de e-muzikant Maxxess. Als u dan zegt: hé, dat lijkt dus wederom sterk op Ozric Tentacles, dan heeft u 't helemaal goed. Zeker als er versnelling in de muziek optreedt, waan je je in het walhalla van de hippiespacerockjungle. En dat is, zoals de liefhebber weet, helemaal geen slechte plek om je te bevinden. Zeker tijdens de 20 minuten durende epic "Skytopia" gaan de Belgen helemaal os in hun zelfgecreëerde universum. U bent van harte welkom!" (André de Waal, iO Pages)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
