“Met de release van "Folklore III: The Cradle Tree" voltooit Robin Borneman het ambitieuze drieluik "Folklore". Net als deel I (2015) en deel II (2017) van het veelomvattende folk-/roots-project, staat ook het aanstaande album bol van de symboliek. Het completeren van de trilogie en de inhoud van het afsluitende deel loopt parallel aan de huidige ontwikkelingen in Bornemans persoonlijke leven. De subtitel "The Cradle Tree" (oftewel: De Wiegeboom) is de boom van leven en dood en een symbool voor de tijd die geeft en neemt. De poëtische trilogie "Folklore" vertelt het verhaal van een reiziger zonder naam, een vagebond die op zoek is naar zijn identiteit. Onderweg ondergaat hij diverse beproevingen, leert hij afscheid te nemen, lief te hebben en af te rekenen met zijn demonen. Daar waar deel I vooral avontuurlijk en experimenteel is en deel II bovenal duister en zwaar, is "Folklore III" liefdevoller en universeler. De teksten zijn persoonlijker en gaan over bezinning, realisatie, liefde en wijsheid.” (3voor12)
"Op zijn nieuwe album "Flora" beweegt Robin Borneman zich soepel heen en weer tussen sobere folk, pop en rock. Het geluid is open, met veel akoestisch gitaarwerk, wat zijn zang alle ruimte geeft. De teksten zijn persoonlijker dan ooit: het resultaat van een artistieke crisis die aan het album voorafging. Naast de prachtige klank van Bornemans stem valt het ontbreken van een accent op. Ongetwijfeld is dit het resultaat van jaren werken in Amerika. (bij het mega-succesvolle Trans-Siberian Orchestra) "Flora" bevat nog een verrassing in de vorm van "Moeder": een intiem liedje dat hij in het Nederlands zingt, met het hart op de tong. Het is een open brief aan zijn moeder, teder en liefdevol, over de verschillende werelden waarin ze leven. Het is emotie in z'n meest naakte vorm. Wie dit onberoerd laat, moet z'n eigen pols een checken." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Robin Borneman was frontman van de elektrorockgroep Dearworld, waarmee hij in 2014 "Observe Absorb Evolve" uitbracht. In 2013 wordt hij zanger van Trans-Siberian Orchestra waarmee hij op tour ging in Amerika en Europa. Tussendoor werkte hij met producer Wouter Budé aan dit eerste deel van een trilogie. Borneman: Een reis naar het einde van de wereld. Daar waar geen weg meer is. Een hoofdpersoon zonder naam, op zoek naar zijn identiteit, zijn wedergeboorte. Een spirituele ontwaking. Vrolijk zijn de 12 liedjes niet. De thematiek wordt geaccentueerd door gelaagde instrumentaties en samples terwijl de inventieve productie het geheel naar een hoger niveau tilt. Neem het bloedstollend mooie "Restless Mind". Bornemans prachtige zanglijnen klinken fragiel en de instrumentatie is dromerig. Juichende kinderen gaan vooraf aan een debiel mooie gitaartokkel. Waan-zin-nig! En dan zwijgen we nog over de gastbijdrage van Navarone-zanger Merijn van Haren. Dit album is een tijdloos meesterwerk." (Gregor Dijkman, Damusic.be)
“Het begin van de Folklore reis. In 2015 startte Borneman zijn verhaal van de reiziger op ‘Folklore I: The Waving Days’ met een verhaal, dat vooral borrelt van het avontuur. Op ‘Folklore II: The Phantom Wail’ maken we kennis met het meest duistere deel van de reis. Een reis waar de reiziger ook de blues aandoet in “Woebegone Blues”. Het wordt nergens saai, dit verhaal en de afwisseling is groot genoeg om keer op keer door andere details in de muziek van Borneman verrast te worden. De schakering van de verschillende instrumenten, geluiden, het verhaal en de boeiende verhalende zang van Borneman maakt deze muzikale reis bijna net zo’n memorabele reis als we ooit lazen in de boeken van Tolkien’s “In de ban van de ring”. “De Hobbit” is misschien net zo’n reiziger als de naamloze reiziger van Borneman.” (8Weekly)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
